اخراج در صورت اقامت بیش از حد در حوزه شینگن

اقامت بیش از حد در حوزه شینگن، که به عنوان اووراستی (Overstay) شناخته می شود، می تواند عواقب حقوقی جدی از جمله اخراج، جریمه نقدی و ممنوعیت ورود مجدد به کشورهای این حوزه را به همراه داشته باشد. اطلاع از قوانین دقیق و پیامدهای این اقدام، برای هر مسافری ضروری است تا از بروز مشکلات پیشگیری شود.

حوزه شینگن، با ۲۹ کشور عضو و آزادی تردد بی مرز میان آن ها، همواره مقصدی جذاب برای میلیون ها گردشگر، دانشجو و فعالان اقتصادی از سراسر جهان بوده است. این آزادی، اما، با مسئولیت بزرگی همراه است: رعایت دقیق قوانین اقامتی. نادیده گرفتن محدودیت های زمانی ویزا، چه از روی عمد و چه سهو، نه تنها می تواند تجربه سفر را تلخ کند، بلکه پیامدهای حقوقی و اداری بلندمدتی برای فرد به دنبال خواهد داشت. این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و تخصصی، به بررسی دقیق مفهوم «اقامت بیش از حد مجاز در حوزه شینگن»، دلایل و فرآیند «اخراج» ناشی از آن، پیامدهای حقوقی و عملی، موارد استثنا و راه کارهای قانونی برای اقامت طولانی تر می پردازد تا مخاطبان با آگاهی کامل از این قوانین، سفری بی دغدغه و مطابق با مقررات داشته باشند.

۱. اقامت بیش از حد در حوزه شینگن چیست؟

«اقامت بیش از حد مجاز» یا «Overstay»، به وضعیتی اطلاق می شود که یک فرد غیر شهروند شینگن، پس از اتمام مدت زمان مجاز ویزای خود یا مدت زمان اقامت بدون ویزا (برای شهروندان کشورهای معاف از ویزا)، همچنان در خاک یکی از کشورهای عضو حوزه شینگن باقی بماند. این تخلف، صرف نظر از مدت زمان آن، از منظر قوانین مهاجرتی اروپا به شدت جدی تلقی می شود.

۱.۱. تعریف دقیق Overstay

تعریف دقیق «اووراستی» شامل هرگونه ماندن در حوزه شینگن فراتر از تاریخ انقضای ویزای کوتاه مدت (ویزای نوع C) یا بیشتر از ۹۰ روز در هر دوره ۱۸۰ روزه برای افرادی است که نیازی به ویزا برای ورود ندارند. حتی یک روز اقامت اضافی نیز به عنوان نقض قانون شناخته شده و می تواند پیامدهای نامطلوبی داشته باشد. این امر شامل ویزاهای توریستی، تجاری، بازدید از خانواده و سایر ویزاهای کوتاه مدت می شود. افرادی که با ویزای بلندمدت (نوع D) در شینگن حضور دارند، نیز باید به تاریخ انقضای ویزای خود و در صورت نیاز، مهلت تمدید مجوز اقامتشان توجه کنند تا دچار این وضعیت نشوند.

۱.۲. قانون ۹۰/۱۸۰ روزه شینگن

ستون فقرات قوانین اقامتی کوتاه مدت در حوزه شینگن، «قانون ۹۰/۱۸۰ روزه» است. این قانون به این معناست که شهروندان کشورهای ثالث (غیر از اتحادیه اروپا، منطقه اقتصادی اروپا و سوئیس) می توانند در هر دوره ۱۸۰ روزه، حداکثر ۹۰ روز در منطقه شینگن اقامت داشته باشند. این دوره ۹۰ روزه می تواند به صورت پیوسته یا منقطع باشد. مهم این است که مجموع روزهای حضور در شینگن طی ۱۸۰ روز گذشته، از ۹۰ روز تجاوز نکند. محاسبه این قانون به صورت غلتان (rolling basis) انجام می شود، بدین معنی که هر روزی که در شینگن هستید، ۱۸۰ روز قبل از آن را باید بررسی کنید تا اطمینان حاصل شود که مجموع اقامت شما از ۹۰ روز فراتر نرفته است. این قانون پیچیدگی های خاص خود را دارد و اغلب افراد در محاسبه دقیق آن دچار اشتباه می شوند. برای جلوگیری از سردرگمی، توصیه می شود از ابزارهای آنلاین محاسبه گر شینگن یا تقویم های مخصوص استفاده شود.

قانون ۹۰/۱۸۰ روزه شینگن به این معناست که در هر دوره ۱۸۰ روزه، مجموع اقامت شما در حوزه شینگن نباید از ۹۰ روز بیشتر شود. این قانون به صورت غلتان محاسبه می گردد و حتی یک روز اضافه می تواند عواقب جدی داشته باشد.

۱.۳. نحوه رصد اقامت مسافران

مقامات مهاجرت شینگن از سیستم های پیشرفته ای برای رصد ورود و خروج مسافران استفاده می کنند. دو سیستم اصلی در این زمینه عبارتند از:

• سیستم اطلاعات شینگن (SIS): این سیستم یک پایگاه داده گسترده است که اطلاعات مربوط به افراد، وسایل نقلیه و اشیاء را بین کشورهای عضو به اشتراک می گذارد. هرگونه سابقه ورود و خروج، تخلفات مهاجرتی و ممنوعیت های ورود در این سیستم ثبت می شود.
• سیستم اطلاعات ویزا (VIS): این سیستم شامل اطلاعات بیومتریک (اثر انگشت و عکس) و داده های مربوط به درخواست های ویزای شینگن است. این اطلاعات به مقامات مرزی اجازه می دهد تا هویت متقاضی را تأیید کرده و از ورود افراد فاقد مجوز یا دارای سوابق نامطلوب جلوگیری کنند.

علاوه بر این سیستم ها، مهر ورود و خروج بر روی گذرنامه، بررسی سوابق پرواز و اقامت در هتل ها نیز به رصد دقیق اقامت مسافران کمک می کند. مقامات مرزی به سادگی می توانند تاریخ ورود و خروج شما را مشاهده کرده و هرگونه اقامت غیرمجاز را تشخیص دهند.

۱.۴. اهمیت حتی یک روز اضافه

بر خلاف تصور برخی، اقامت بیش از حد حتی برای یک روز نیز می تواند پیامدهای جدی داشته باشد. سیستم های رصد کامپیوتری و دقت بالای کنترل های مرزی در حوزه شینگن، هرگونه تجاوز از مهلت اقامت را بلافاصله ثبت می کند. این سابقه، حتی اگر با مجازات فوری همراه نباشد، می تواند در درخواست های ویزای بعدی شما به شدت تأثیر منفی بگذارد و منجر به ریجکتی یا ممنوعیت ورود شود. بنابراین، رعایت دقیق تاریخ خروج، امری حیاتی است.

۲. چرا اقامت بیش از حد مجاز منجر به اخراج می شود؟

اقامت بیش از حد مجاز در حوزه شینگن، نه تنها یک تخلف ساده، بلکه نقض آشکار حاکمیت و قوانین مهاجرتی کشورهای عضو است. این عمل، مقامات را وادار به اتخاذ تدابیر قانونی می کند که در نهایت به اخراج فرد خاطی منجر می شود.

۲.۱. نقض قوانین مهاجرتی

هر کشوری، از جمله کشورهای عضو شینگن، دارای قوانین و مقررات سختگیرانه ای برای ورود، اقامت و خروج اتباع خارجی است. ویزای شینگن یا اجازه اقامت بدون ویزا، یک مجوز مشروط است که به فرد اجازه می دهد برای مدت زمان و هدف مشخصی در منطقه حضور داشته باشد. با پایان یافتن این مهلت، هرگونه ادامه اقامت به منزله نقض آشکار قوانین حاکمیتی آن کشور یا کشورهای عضو تلقی می شود. این نقض قانون، مبنای اصلی اقدامات قانونی بعدی، از جمله اخراج، خواهد بود.

۲.۲. شناسایی توسط مقامات

شناسایی افراد دارای اقامت غیرمجاز می تواند به روش های مختلفی صورت گیرد:

• در مرز خروجی فرودگاه/زمینی: متداول ترین روش شناسایی، هنگام خروج فرد از حوزه شینگن است. مقامات مرزی با بررسی گذرنامه و سوابق ورود و خروج در سیستم های SIS و VIS، به سرعت متوجه اقامت بیش از حد می شوند.
• در بازرسی های داخلی (پلیس، مقامات محلی): پلیس و سایر نهادهای امنیتی در کشورهای شینگن، اجازه دارند به صورت تصادفی یا هدفمند، مدارک هویتی و اقامتی افراد را بررسی کنند. این بازرسی ها می تواند در خیابان، وسایل حمل و نقل عمومی، محل کار، یا حتی در هتل ها و اقامتگاه ها صورت گیرد.
• گزارش توسط اشخاص (کارفرما، میزبان، شهروندان): در برخی موارد، کارفرمایانی که افراد فاقد مجوز را به کار گرفته اند، میزبانانی که فردی با اقامت غیرمجاز در منزلشان سکونت دارد، یا حتی شهروندان عادی که از وضعیت اقامتی غیرقانونی فردی مطلع می شوند، ممکن است این موضوع را به مقامات اطلاع دهند. این گزارش ها می تواند منجر به شناسایی و پیگیری قانونی شود.

۲.۳. ارتکاب جرایم

اگر فردی در حین اقامت غیرمجاز در حوزه شینگن، مرتکب جرمی شود، وضعیت او به مراتب پیچیده تر و پیامدهای آن شدیدتر خواهد بود. در چنین مواردی، علاوه بر مجازات مربوط به جرم ارتکابی (که ممکن است شامل بازداشت و زندان باشد)، فرآیند اخراج نیز تسریع و سختگیرانه تر خواهد شد. این موضوع می تواند به ممنوعیت دائم ورود به شینگن و حتی تأثیر منفی بر سوابق بین المللی فرد منجر شود.

۲.۴. عدم تمکین به دستورات قانونی

پس از اتمام مهلت ویزا، مقامات ممکن است به فرد دستور دهند که خاک شینگن را ترک کند. اگر فرد به این دستورات تمکین نکند و به صورت داوطلبانه خارج نشود، این عدم همکاری می تواند منجر به اقدامات اجباری برای اخراج وی شود. در این صورت، فرآیند اخراج با شدت بیشتری پیگیری شده و ممکن است شامل بازداشت و هزینه های اضافی برای فرد باشد.

۳. پیامدهای اصلی اقامت بیش از حد در شینگن

اقامت بیش از حد مجاز در حوزه شینگن، مجموعه ای از پیامدهای جدی را برای فرد به دنبال دارد که می تواند از جریمه های نقدی آغاز شده و تا ممنوعیت طولانی مدت از ورود به این منطقه و حتی سایر کشورها گسترش یابد.

۳.۱. اخراج (Deportation/Expulsion)

اخراج، اصلی ترین و جدی ترین پیامد اقامت بیش از حد است. اخراج عبارت است از اقدام اجباری مقامات یک کشور برای بازگرداندن یک تبعه خارجی به کشور مبدأ یا کشوری که حق ورود به آن را دارد، به دلیل نقض قوانین مهاجرتی. این مفهوم با «عدم پذیرش در مرز» (Refusal of Entry) که به معنای ممانعت از ورود به خاک یک کشور در بدو ورود است، و «ریجکتی ویزا» (Visa Rejection) که رد درخواست ویزا پیش از سفر است، متفاوت است.

فرآیند گام به گام اخراج: از شناسایی تا ترک خاک

فرآیند اخراج می تواند بسته به کشور و شرایط پرونده متفاوت باشد، اما به طور کلی مراحل زیر را شامل می شود:

1. شناسایی و توقیف: مقامات (پلیس مرزی، پلیس محلی یا سازمان مهاجرت) فرد را به دلیل اقامت غیرمجاز شناسایی می کنند. ممکن است فرد برای بازجویی اولیه یا تأیید هویت توقیف شود.
2. بازجویی و ثبت اطلاعات: از فرد در مورد علت اقامت بیش از حد، قصد و نیت او و سایر اطلاعات شخصی بازجویی می شود. تمامی اطلاعات در سیستم های مربوطه ثبت می گردد.
3. صدور دستور اخراج (Expulsion Order): پس از تأیید اقامت غیرمجاز، یک دستور رسمی برای اخراج فرد صادر می شود. این دستور ممکن است شامل مهلتی برای خروج داوطلبانه یا دستور اخراج فوری باشد. در برخی موارد، امکان اعتراض به این دستور وجود دارد که باید در مهلت قانونی مشخصی انجام شود.
4. بازداشت (Detention – در صورت لزوم): اگر خطر فرار فرد وجود داشته باشد، یا نتواند مدارک سفر معتبر ارائه دهد، یا در انتظار ترتیب پرواز باشد، ممکن است به مرکز بازداشت موقت (detention center) منتقل شود. این بازداشت برای اطمینان از خروج فرد از کشور صورت می گیرد و معمولاً موقتی است.
5. همراهی تا مرز و خروج اجباری: در نهایت، فرد تحت نظارت مقامات (معمولاً پلیس یا مأموران مهاجرت) تا فرودگاه یا مرز خروجی همراهی می شود و به پرواز یا وسیله نقلیه خود برای بازگشت به کشور مبدأ هدایت می شود. گذرنامه فرد مهر «اخراج» خورده یا اطلاعات آن در سیستم های بین المللی ثبت می شود.

هزینه های اخراج

بسیار مهم است که بدانید تمامی هزینه های مربوط به فرآیند اخراج، از جمله بلیط برگشت، هزینه های اقامت در مرکز بازداشت (در صورت وجود) و سایر هزینه های اداری، بر عهده فرد خاطی است. اگر فرد توانایی پرداخت این هزینه ها را نداشته باشد، ممکن است دولت میزبان این هزینه ها را تقبل کند، اما این مبلغ به عنوان بدهی برای فرد ثبت شده و می تواند در آینده مشکلات بیشتری را ایجاد کند.

مدت زمان فرآیند اخراج

مدت زمان فرآیند اخراج می تواند بسیار متغیر باشد؛ از چند ساعت در صورت همکاری کامل و داشتن بلیط معتبر و مدارک کامل، تا چندین روز یا هفته در صورت وجود پیچیدگی های حقوقی، مشکلات هویتی، یا عدم همکاری فرد. در مواردی که فرد به بازداشتگاه منتقل می شود، این مدت می تواند طولانی تر نیز باشد.

۳.۲. جریمه نقدی

جریمه نقدی، یکی از متداول ترین مجازات ها برای اقامت بیش از حد است. میزان این جریمه بسته به کشور عضو شینگن و مدت زمان اووراستی متفاوت است. برخی کشورها جریمه های ثابت دارند، در حالی که برخی دیگر مبلغ جریمه را بر اساس تعداد روزهای اضافه محاسبه می کنند. به عنوان مثال، کشورهایی مانند آلمان و هلند ممکن است جریمه های بالاتری را اعمال کنند، در حالی که کشورهای جنوب اروپا (مانند ایتالیا یا یونان) در برخی موارد انعطاف بیشتری نشان می دهند، اما این به معنای عدم وجود مجازات نیست. عدم پرداخت جریمه می تواند منجر به مشکلات جدی تر مانند ممنوعیت ورود طولانی مدت، پیگیری قانونی در کشور مبدأ یا حتی بازداشت در سفرهای آتی شود.

۳.۳. ممنوعیت ورود مجدد به حوزه شینگن (Schengen Ban)

یکی از جدی ترین پیامدها، ممنوعیت ورود مجدد به کل حوزه شینگن است. این ممنوعیت می تواند برای مدت زمان مشخصی (۳، ۵، ۱۰ ساله) یا حتی به صورت دائم اعمال شود. مدت زمان ممنوعیت معمولاً متناسب با شدت تخلف و مدت زمان اووراستی تعیین می گردد. برای مثال:

مدت زمان اووراستی	مدت زمان ممنوعیت حدودی
تا ۹۰ روز	۳ تا ۵ سال
۹۰ روز تا ۱ سال	۵ تا ۱۰ سال
بیش از ۱ سال	۱۰ سال یا دائم

این ممنوعیت در سیستم اطلاعات شینگن (SIS II) ثبت می شود و تمامی کشورهای عضو به آن دسترسی دارند. بنابراین، حتی اگر قصد سفر به کشور دیگری از شینگن را داشته باشید، این ممنوعیت اعمال خواهد شد. امکان لغو یا کاهش ممنوعیت در شرایط خاص و با ارائه دلایل موجه و مدارک قوی وجود دارد که نیازمند فرآیند درخواست تجدیدنظر و اغلب کمک حقوقی است.

۳.۴. بازداشت و زندان

اقامت غیرمجاز به خودی خود معمولاً منجر به زندان طولانی مدت نمی شود، اما در شرایط خاص، بازداشت موقت یا حتی زندان محتمل است:

• ارتکاب جرم: اگر فرد در حین اقامت غیرمجاز، مرتکب جرمی شود (مانند سرقت، کلاهبرداری، فعالیت های غیرقانونی)، ابتدا به دلیل جرم ارتکابی مورد محاکمه قرار گرفته و در صورت محکومیت، زندانی می شود. پس از اتمام دوره حبس، فرآیند اخراج او آغاز خواهد شد.
• عدم همکاری یا تلاش برای فرار: در صورتی که فرد با مقامات همکاری نکند، سعی در فرار داشته باشد، یا مدارک هویتی خود را پنهان کند، ممکن است تا زمان اخراج در بازداشتگاه موقت نگهداری شود.
• تهدید امنیت ملی: در موارد بسیار نادر که اقامت غیرمجاز فرد تهدیدی برای امنیت ملی یا نظم عمومی تلقی شود، امکان بازداشت طولانی مدت وجود دارد.

۳.۵. تاثیر بر سوابق مهاجرتی (Global Impact)

سابقه اقامت بیش از حد در حوزه شینگن، فراتر از مرزهای اروپا نیز تأثیرگذار خواهد بود. سیستم های اطلاعات مهاجرتی بین کشورها به طور فزاینده ای به یکدیگر متصل می شوند و اطلاعات مربوط به تخلفات مهاجرتی به اشتراک گذاشته می شود. این امر به خصوص در مورد کشورهایی مانند آمریکا، کانادا، انگلستان و استرالیا که همکاری نزدیکی در زمینه مهاجرت با اتحادیه اروپا دارند، صادق است. سابقه اووراستی در شینگن می تواند به شدت شانس شما را برای دریافت ویزای این کشورها در آینده کاهش دهد و حتی به صورت دائم بر سوابق مهاجرتی شما تأثیر بگذارد. این موضوع، مهاجرت به سایر کشورها یا حتی درخواست های پناهندگی را نیز دشوارتر خواهد کرد.

۴. موارد استثنا: چه زمانی اقامت بیش از حد مجاز عواقبی نخواهد داشت؟

در شرایط خاص و خارج از کنترل فرد، قوانین اقامت بیش از حد در حوزه شینگن ممکن است با انعطاف پذیری بیشتری اعمال شود. این موارد معمولاً تحت عنوان «فورس ماژور» یا «شرایط اضطراری» دسته بندی می شوند و برای معافیت از پیامدها، نیازمند ارائه مدارک معتبر و قابل استناد هستند.

۴.۱. فورس ماژور و شرایط اضطراری

چندین سناریو وجود دارد که می تواند به عنوان فورس ماژور برای اقامت بیش از حد پذیرفته شود:

• بیماری های حاد و غیرمنتظره: اگر فرد دچار بیماری ناگهانی و شدیدی شود که سفر را برای او غیرممکن سازد، و این وضعیت با گواهی پزشکی معتبر از یک بیمارستان یا پزشک مورد تأیید اثبات شود، ممکن است از مجازات معاف گردد. اهمیت گواهی پزشکی از بیمارستان یا کلینیک معتبر دولتی یا دانشگاهی بسیار بالاست.
• حوادث طبیعی، بلایای قهری، جنگ یا ناآرامی سیاسی: وقوع بلایای طبیعی (مانند زلزله، سیل، آتشفشان)، جنگ، ناآرامی های سیاسی یا اجتماعی شدید در کشور مبدأ فرد یا در مسیر بازگشت وی که مانع از خروج ایمن و به موقع شود، می تواند دلیل موجهی باشد.
• لغو پروازها به دلایل اضطراری و غیرقابل پیش بینی: اگر پرواز فرد به دلیل شرایط اضطراری (مانند اعتصاب گسترده خطوط هوایی، مشکلات فنی غیرمنتظره، شرایط آب و هوایی نامساعد) لغو شود و هیچ پرواز جایگزین مناسبی برای خروج به موقع فراهم نباشد، این موضوع نیز می تواند به عنوان یک استثنا در نظر گرفته شود. در این موارد، نگهداری مدارک مربوط به لغو پرواز (مانند تأییدیه شرکت هواپیمایی) ضروری است.

در تمامی این موارد، کلید اصلی این است که فرد بلافاصله پس از بروز مشکل، با مقامات مهاجرتی کشور محل اقامت خود تماس بگیرد و وضعیت خود را شرح دهد و درخواست تمدید ویزا یا اجازه اقامت اضطراری کند. پنهان کاری یا تأخیر در اطلاع رسانی، حتی در شرایط فورس ماژور، می تواند به مشکل ساز شدن وضعیت منجر شود.

۴.۲. افراد آسیب پذیر

مقامات مهاجرت در حوزه شینگن، معمولاً ملاحظات ویژه ای را برای گروه های آسیب پذیر قائل می شوند. این گروه ها شامل کودکان (به ویژه کودکان بدون همراه)، افراد ناتوان جسمی یا ذهنی، و سالمندانی که قادر به سفر بدون سرپرست نیستند، می شوند. در صورت اووراستی این افراد، مقامات تلاش می کنند تا راه حل های انسانی تر و با کمترین آسیب را اتخاذ کنند، هرچند که همچنان باید فرآیندهای اداری و حقوقی مربوطه دنبال شود و در برخی موارد، حضور وکیل یا قیم قانونی ضروری است.

۴.۳. فرآیند درخواست تمدید ویزا در شرایط اضطراری

در صورت بروز هرگونه شرایط اضطراری که مانع از خروج به موقع از حوزه شینگن می شود، باید بلافاصله اقدام به درخواست تمدید ویزا در شرایط اضطراری نمود. این فرآیند به شرح زیر است:

1. تماس با مراجع ذی صلاح: در اسرع وقت با اداره مهاجرت (Immigration Office) یا پلیس مهاجرت کشور محل اقامت خود تماس بگیرید.
2. جمع آوری مدارک لازم: تمامی مدارک مرتبط با شرایط اضطراری (مانند گواهی پزشکی، تأییدیه لغو پرواز، مدارک مربوط به وضعیت سیاسی کشور مبدأ) را به دقت جمع آوری و ترجمه رسمی کنید.
3. تکمیل فرم درخواست تمدید: فرم های مربوط به تمدید ویزا را با دقت تکمیل و مدارک پشتیبان را ضمیمه کنید.
4. اهمیت اقدام فوری و قبل از انقضای ویزا: بهترین زمان برای اقدام، قبل از انقضای ویزا است. اقدام پس از اتمام اعتبار ویزا، وضعیت را پیچیده تر می کند، هرچند در موارد فورس ماژور همچنان قابل پیگیری است.

درخواست تمدید ویزا در این شرایط، معمولاً برای مدت زمان کوتاهی (مثلاً چند روز یا هفته) و فقط برای خروج از کشور صادر می شود، نه برای ادامه اقامت توریستی.

۵. راه های قانونی برای اقامت طولانی تر در حوزه شینگن

برای افرادی که مایل به اقامت طولانی تر از ۹۰ روز در حوزه شینگن هستند، اووراستی یک گزینه غیرقانونی و پرخطر است. راه های قانونی متعددی برای این منظور وجود دارد که اغلب مستلزم دریافت «ویزاهای ملی» یا «ویزاهای نوع D» هستند که توسط هر یک از کشورهای عضو صادر می شوند و به فرد اجازه می دهند برای مدت بیش از ۹۰ روز در آن کشور خاص (و در برخی موارد با قابلیت تردد محدود در شینگن) اقامت داشته باشد.

۵.۱. ویزاهای ملی (National Visas – Type D)

این ویزاها برای اقامت های بلندمدت (بیش از ۹۰ روز) صادر می شوند و هر کشور قوانین و الزامات خاص خود را برای آن ها دارد. برخی از متداول ترین انواع ویزاهای ملی عبارتند از:

• ویزای تحصیلی (Student Visa): برای دانشجویانی که در دانشگاه ها یا مؤسسات آموزشی معتبر در حوزه شینگن پذیرش گرفته اند. این ویزا معمولاً به صورت یک ساله صادر شده و قابلیت تمدید دارد. شرایط آن شامل پذیرش دانشگاهی، تمکن مالی کافی، بیمه درمانی و عدم سوءپیشینه است.
• ویزای کاری (Work Visa): برای افرادی که از یک کارفرمای معتبر در یکی از کشورهای شینگن پیشنهاد شغلی (Job Offer) دریافت کرده اند. مسیرهای مختلفی برای این ویزا وجود دارد، از جمله ویزای کار تخصصی، ویزای جستجوی کار (در برخی کشورها مانند آلمان) یا برنامه های کارآموزی. شرایط شامل قرارداد کاری، مدرک تحصیلی مرتبط، تجربه کاری و گاهی اوقات تسلط به زبان کشور میزبان است.
• ویزای سرمایه گذاری/خوداشتغالی (Investment/Self-Employment Visa): برای افرادی که قصد سرمایه گذاری قابل توجه در یک کشور شینگن یا راه اندازی کسب وکار خوداشتغالی را دارند. این ویزا معمولاً نیازمند اثبات تمکن مالی بالا، ارائه طرح کسب وکار قوی و ایجاد شغل یا ارزش اقتصادی برای کشور میزبان است.
• ویزای فریلنسری (Freelancer Visa): برخی کشورها، مانند آلمان و پرتغال، ویزای خاصی برای فریلنسرها یا متخصصان دیجیتال نومد ارائه می دهند. این ویزا برای افرادی مناسب است که می توانند از راه دور و به صورت مستقل کسب درآمد کنند و قصد دارند برای مدت طولانی تری در آن کشور زندگی کنند. شرایط آن شامل اثبات درآمد پایدار، داشتن مشتریان (داخلی یا بین المللی) و بیمه درمانی است.
• ویزای پیوست به خانواده (Family Reunion Visa): برای افرادی که اعضای خانواده نزدیکشان (همسر، فرزندان، والدین) به صورت قانونی در یکی از کشورهای شینگن اقامت دارند (شهروند، مقیم دائم یا دارای ویزای بلندمدت). شرایط آن شامل اثبات رابطه خانوادگی، تمکن مالی کافی میزبان و محل اقامت مناسب است.

۵.۲. اخذ اقامت یا شهروندی

در بلندمدت، برخی از ویزاهای ملی می توانند به اخذ اقامت دائم و در نهایت شهروندی منجر شوند. این مسیرها پیچیده و زمان بر هستند و مستلزم رعایت دقیق قوانین، زندگی و کار مداوم در کشور میزبان و گاهی اوقات تسلط به زبان آن کشور است. سرمایه گذاری های بزرگ یا ازدواج با شهروندان شینگن نیز می تواند از مسیرهای میان بر برای اخذ اقامت باشد.

۵.۳. مشاوره تخصصی

با توجه به پیچیدگی قوانین مهاجرتی و تنوع ویزاهای بلندمدت، دریافت مشاوره از موسسات مهاجرتی معتبر و وکلای متخصص در حقوق مهاجرت اروپا، امری ضروری است. این مشاوران می توانند با بررسی دقیق شرایط فرد، بهترین و قانونی ترین مسیر را برای اقامت طولانی تر در حوزه شینگن پیشنهاد دهند و در فرآیند تهیه مدارک و درخواست ویزا، راهنمایی های لازم را ارائه کنند. انتخاب مسیر اشتباه یا اقدام بدون آگاهی کافی می تواند منجر به اتلاف وقت، هزینه و حتی سلب شانس های آینده شود.

۶. اگر دچار اقامت بیش از حد مجاز شدید، چه باید کرد؟

مواجهه با وضعیت اقامت بیش از حد مجاز در حوزه شینگن، تجربه ای ناخوشایند و استرس زا است. در چنین شرایطی، اقدامات فوری و صحیح می تواند تأثیر چشمگیری بر پیامدهای پیش رو داشته باشد. حفظ آرامش و دریافت راهنمایی تخصصی، کلید مدیریت بحران است.

۶.۱. اقدام فوری و مشاوره حقوقی

به محض اینکه متوجه شدید مدت اقامت مجازتان به پایان رسیده است، اولین و مهم ترین گام، دریافت مشاوره از یک وکیل متخصص در حقوق مهاجرت اروپا است. این وکلا با قوانین و رویه های جاری در کشورهای شینگن آشنایی کامل دارند و می توانند بهترین راهکار را متناسب با شرایط خاص شما ارائه دهند. تلاش برای پنهان کاری یا خروج بدون اطلاع قبلی، تنها وضعیت را پیچیده تر و عواقب را شدیدتر خواهد کرد. وکیل می تواند شما را در مذاکره با مقامات مهاجرت و بررسی گزینه های موجود یاری کند.

۶.۲. خروج داوطلبانه (Voluntary Departure)

در بسیاری از موارد، اگر فرد به صورت داوطلبانه و قبل از اینکه توسط مقامات شناسایی و مجبور به خروج شود، خاک شینگن را ترک کند، پیامدهای کمتری برای او در پی خواهد داشت. مزایای خروج داوطلبانه نسبت به اخراج اجباری شامل موارد زیر است:

• کاهش مدت زمان ممنوعیت ورود: در صورت خروج داوطلبانه، احتمالاً مدت ممنوعیت ورود مجدد به شینگن کوتاه تر خواهد بود، یا حتی در برخی شرایط خاص، ممنوعیتی اعمال نشود. در مقابل، اخراج اجباری تقریباً همیشه با ممنوعیت ورود همراه است.
• عدم ثبت سابقه اخراج اجباری: سابقه «اخراج» در سیستم های اطلاعاتی مهاجرتی بسیار جدی تر از «اقامت بیش از حد با خروج داوطلبانه» است و می تواند تأثیرات بلندمدت تری بر درخواست های ویزای آتی شما در سایر کشورها داشته باشد.
• کاهش هزینه ها: در خروج داوطلبانه، نیازی به پرداخت هزینه های بازداشت یا بلیط اجباری برگشت توسط مقامات ندارید.

برای هماهنگی خروج داوطلبانه، وکیل شما می تواند با اداره مهاجرت مربوطه تماس بگیرد و برنامه خروج را اعلام کند تا خروج شما به صورت ثبت شده و با حداقل پیامد انجام شود.

۶.۳. آماده سازی مدارک توجیهی

اگر دلیل موجهی برای اقامت بیش از حد خود دارید (مانند بیماری ناگهانی، لغو پرواز، یا فورس ماژور)، تمامی مدارک اثبات کننده این دلایل را جمع آوری و آماده ارائه کنید. این مدارک می تواند شامل گواهی پزشکی، تأییدیه شرکت هواپیمایی مبنی بر لغو پرواز، یا اسناد مربوط به شرایط اضطراری در کشور مبدأ باشد. این مدارک باید معتبر، قابل استعلام و به زبان کشور میزبان یا انگلیسی ترجمه شده باشند.

۶.۴. نحوه برخورد با مقامات

در صورت مواجهه با مقامات مهاجرتی یا پلیس، نکات زیر را به خاطر داشته باشید:

• حفظ آرامش: استرس و اضطراب می تواند بر نحوه پاسخگویی شما تأثیر بگذارد. آرامش خود را حفظ کنید.
• ارائه اطلاعات صحیح: از دروغ گفتن یا پنهان کردن واقعیت پرهیز کنید. اطلاعات نادرست می تواند وضعیت شما را بدتر کرده و منجر به اتهامات جدی تر شود.
• همکاری معقول: تا جایی که ممکن است با مقامات همکاری کنید، اما از امضای مدارکی که مفهوم آن ها را کاملاً درک نمی کنید، خودداری کنید. در صورت امکان، از وکیل خود بخواهید تا در کنار شما باشد یا تلفنی شما را راهنمایی کند.
• حقوق خود را بشناسید: از حقوق خود به عنوان یک تبعه خارجی (مانند حق تماس با وکیل یا سفارت کشور خود) آگاه باشید و در صورت لزوم از آن ها استفاده کنید.

۷. نتیجه گیری

سفر به حوزه شینگن، با وجود جذابیت های فراوان، مستلزم آگاهی کامل و رعایت دقیق قوانین اقامتی است. پیامدهای «اخراج در صورت اقامت بیش از حد در حوزه شینگن» می تواند شامل جریمه های سنگین، بازداشت، و به ویژه ممنوعیت طولانی مدت از ورود به این منطقه و حتی سایر کشورهای مهم جهان باشد که تأثیر عمیقی بر آینده مهاجرتی و سفرهای بین المللی شما خواهد گذاشت. سیستم های رصد پیشرفته و همکاری های بین المللی در زمینه مهاجرت، شناسایی و برخورد با متخلفان را اجتناب ناپذیر کرده است.

بنابراین، برنامه ریزی دقیق سفر، آگاهی از «قانون ۹۰/۱۸۰ روزه»، و اطلاع از تاریخ انقضای ویزا و محاسبه دقیق روزهای مجاز اقامت، امری حیاتی است. در صورت بروز هرگونه شرایط غیرقابل پیش بینی که مانع از خروج به موقع شما می شود، اقدام فوری برای تماس با مقامات و درخواست تمدید اضطراری ویزا، همراه با ارائه مدارک معتبر، می تواند به کاهش پیامدها کمک کند. برای افرادی که به دنبال اقامت طولانی تر در این منطقه هستند، راه های قانونی متعددی از طریق ویزاهای ملی (تحصیلی، کاری، سرمایه گذاری و…) وجود دارد که باید با مشاوره تخصصی و قانونی انتخاب و پیگیری شوند.

توصیه قاطع این مقاله به تمامی مسافران و متقاضیان سفر به حوزه شینگن، عدم ریسک در مورد اقامت بیش از حد و همواره پایبندی به قوانین است. در صورت وجود هرگونه ابهام، نیاز به اقامت طولانی تر به صورت قانونی، یا مواجهه با مشکل اقامت بیش از حد، اکیداً توصیه می شود که پیش از هر اقدامی، با یک متخصص در حوزه حقوق مهاجرت تماس گرفته و مشاوره تخصصی دریافت نمایید.