عوامل جدید خطر برای زوال عقل؛ لزوم حمایت از خانواده‌های مبتلایان

به گزارش هنر مدرسه، سومین کمیسیون لانست در زمینه پیشگیری، مداخله و مراقبت از دمانس به رهبری پروفسور گیل لیوینگستون UCL در کنفرانس بین المللی انجمن آلزایمر (AAIC 2024) ارائه شد.

اگرچه مردم در سراسر جهان طولانی‌تر زندگی می‌کنند و تعداد افراد مبتلا به زوال عقل در همه کشورها به طور چشمگیری در حال افزایش است، اقداماتی برای رسیدگی به این عوامل خطر پتانسیل پیشگیری و مدیریت بهتر زوال عقل را دارد، حتی در افراد در معرض خطر ژنتیکی بالا. هوش بالاست

بر اساس آخرین شواهد موجود، یک گزارش اخیر 2 عامل خطر جدید را اضافه کرد که با 9 درصد از کل موارد زوال عقل مرتبط است. تخمین زده می شود که 7 درصد از موارد لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) یا کلسترول بد، تا سن 40 سالگی درمان نمی شوند و 2 درصد از موارد از دست دادن بینایی درمان نمی شوند.

این عوامل خطر جدید علاوه بر 12 عامل خطری هستند که قبلاً توسط کمیسیون Lancet در سال 2020 شناسایی شده بود (شامل سطح پایین تحصیلات، اختلالات شنوایی، فشار خون بالا، سیگار کشیدن، چاقی، افسردگی، عدم فعالیت بدنی، دیابت، مصرف الکل، مغز آسیب زا. آسیب، آلودگی هوا و انزوای اجتماعی) که با 40 درصد از کل موارد زوال عقل مرتبط است.

گزارش جدید تخمین می زند که عوامل خطر برای بیشترین نسبت افراد مبتلا به زوال عقل در جمعیت جهانی، اختلال شنوایی و کلسترول LDL بالا (هر کدام 7 درصد)، همچنین تحصیلات پایین در اوایل زندگی و انزوای اجتماعی در سنین بالا (5 درصد) است. هر یک).

این کمیسیون که توسط 27 نفر از متخصصان برجسته زوال عقل در جهان ارائه شده است، از دولت ها و افراد می خواهد که در رسیدگی به خطر زوال عقل در طول عمر خود راضی نباشند، با این استدلال که هر چه زودتر بتوانیم سطوح عوامل خطر را اندازه گیری و کاهش دهیم، بهتر است. این گزارش مجموعه جدیدی از سیاست ها و تغییرات سبک زندگی را برای کمک به پیشگیری و مدیریت بهتر زوال عقل تشریح می کند.

اقدامات بیشتری در سراسر جهان برای کاهش خطر زوال عقل مورد نیاز است

با توجه به پیری سریع جمعیت در سراسر جهان، پیش بینی می شود تعداد افراد مبتلا به زوال عقل تا سال 2050 تقریباً سه برابر شود و از 57 میلیون به 153 میلیون در سال 2019 افزایش یابد. افزایش امید به زندگی همچنین تعداد افراد مبتلا به زوال عقل را در کشورهای کم درآمد افزایش می دهد. تخمین زده می شود که هزینه های بهداشتی و اجتماعی جهانی زوال عقل سالانه بیش از یک تریلیون دلار باشد.

با این حال، در برخی از کشورهای با درآمد بالا، از جمله ایالات متحده و انگلیس، نسبت افراد مسن مبتلا به زوال عقل کاهش یافته است، به ویژه در میان مناطق دارای مزیت اجتماعی-اقتصادی.

نویسندگان این گزارش می گویند که این کاهش در افراد مبتلا به زوال عقل تا حدی به دلیل انعطاف پذیری شناختی و فیزیکی در طول زندگی و آسیب کمتر عروقی در نتیجه بهبود مراقبت های بهداشتی و تغییرات سبک زندگی است که اهمیت اجرای اقدامات پیشگیرانه را برجسته می کند.

با این حال، اکثر برنامه‌های ملی زوال عقل، توصیه‌های خاصی در مورد تنوع، برابری یا شامل افراد از فرهنگ‌ها و قومیت‌هایی که به طور نامتناسبی تحت تأثیر خطر زوال عقل قرار دارند، ارائه نمی‌کنند.

پروفسور گیل لیوینگستون، نویسنده اصلی این مقاله، گفت: “گزارش جدید ما نشان می دهد که می توان و باید کارهای بیشتری برای کاهش خطر زوال عقل انجام داد. هیچ وقت برای اقدام خیلی زود یا دیر نیست.

او گفت: “ما اکنون شواهد قوی داریم که نشان می دهد قرار گرفتن در معرض طولانی مدت تاثیر بیشتری دارد و خطرات در افراد آسیب پذیر قوی تر است.” به همین دلیل است که دوبرابر کردن تلاش‌های پیشگیری برای نیازمندان، از جمله کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​و گروه‌های اجتماعی-اقتصادی محروم، مهم است. دولت ها باید نابرابری های خطر را با ایجاد سبک زندگی سالم تا حد امکان برای همه کاهش دهند.

برای کاهش خطر زوال عقل در طول عمر، کمیسیون 13 توصیه را که باید توسط دولت ها و افراد اتخاذ شود، ترسیم می کند، از جمله:

* به همه کودکان آموزش با کیفیت خوب ارائه دهید و در میانسالی از نظر شناختی فعال باشید.

* برای کاهش کم شنوایی و قرار گرفتن در معرض صداهای مضر سمعک تهیه کنید.

* تشخیص و درمان کلسترول LDL بالا را در میانسالی با شروع حدود 40 سالگی جدی بگیرید.

* غربالگری و درمان اختلال بینایی را در دسترس همه قرار دهید.

* افسردگی را به طور موثر درمان کنید.

* از کلاه ایمنی و محافظ سر در ورزش های تماسی و دوچرخه سواری استفاده کنید.

* محیط های اجتماعی را برای افزایش تعامل اجتماعی در اولویت قرار دهید.

* با اجرای سیاست های سختگیرانه هوای پاک، مدت زمان قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا را کاهش دهید.

* گسترش اقدامات برای کاهش استعمال دخانیات، مانند کنترل قیمت، افزایش حداقل سن خرید و ممنوعیت استعمال دخانیات.

* میزان شکر و نمک موجود در غذاهایی که در فروشگاه ها و رستوران ها به فروش می رسد را کاهش دهید.

این اقدامات با توجه به شواهد جدیدی که نشان می‌دهد کاهش خطر زوال عقل نه تنها باعث افزایش سال‌های زندگی سالم می‌شود، بلکه زمان سپری کردن افراد مبتلا به زوال عقل را در بیماری و ضعف نیز کاهش می‌دهد، مهم هستند.

پروفسور لیوینگستون افزود، یک سبک زندگی سالم که شامل ورزش منظم، سیگار نکشیدن، فعالیت شناختی در میانسالی و اجتناب از الکل باشد، نه تنها می تواند خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهد. بنابراین، اگر افراد مبتلا به زوال عقل باشند، احتمالاً سال های کمتری با این بیماری زندگی می کنند.

اولویت دادن به پیشرفت تحقیقات و حمایت از افراد مبتلا به زوال عقل

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، این گزارش همچنین از توسعه امیدوارکننده بیومارکرهای خون و آنتی بادی های β ضد آمیلوئید برای بیماری آلزایمر صحبت می کند. نویسندگان توضیح می دهند که نشانگرهای زیستی خون گامی رو به جلو برای افراد مبتلا به زوال عقل است که امکان سنجی را افزایش می دهد و هزینه مداخله و آزمایش برای تشخیص دقیق را کاهش می دهد.

اگرچه آزمایش‌های بالینی امیدوارکننده‌ای وجود دارد، نویسندگان گزارش هشدار می‌دهند که درمان جدید آنتی‌بادی β آمیلوئید بدون داده‌های بلندمدت در دسترس است، در حالی که تحقیقات بیشتر و وضوح بیشتر در مورد عوارض جانبی کوتاه‌مدت و بلندمدت مورد نیاز است.

در نهایت، این گزارش خواستار حمایت بیشتر از افراد مبتلا به زوال عقل و خانواده های آنها شده است.

به همین ترتیب، بسیاری از نیازهای مراقبین افراد مبتلا به زوال عقل دست کم گرفته شده و برآورده نشده است. آنها ارائه مداخلات مقابله ای چند جزئی را برای مراقبان خانواده در معرض خطر افسردگی و اضطراب، از جمله ارائه حمایت عاطفی، برنامه ریزی برای آینده، و ارائه اطلاعات در مورد درمان و منابع مبتنی بر جامعه توصیه می کنند.

به گفته متخصصان، افرادی که از این اختلال عصبی پیشرونده رنج می برند، چه ژنتیک باشد و چه سبک زندگی ناسالم، در روند مدیریت این بیماری باید به یک نکته مهم فکر کرد و آن نقش بسیار مهم افراد است. که از این بیماران مراقبت می کنند. لازم به ذکر است که خانواده ها و بستگان بیماران مبتلا به زوال عقل و آلزایمر نیز تحت تأثیر پیشرفت پیشرونده این بیماری قرار دارند. افراد در تماس با این بیماران، عزیزانشان هر روز بخشی از توانایی های خود را از دست می دهند و علاوه بر رنجی که نیاز به مراقبت دارد، باید به این بیماران در حفظ عملکرد و توانایی های خود تا حد امکان کمک کنند.

همچنین از آنجایی که بیماری بر ظرفیت ها و ابعاد مختلف بیمار مانند توانایی تصمیم گیری، گفتار، توانایی شناختی و غیره تأثیر می گذارد، ممکن است مراقبان دچار سردرگمی و خستگی شوند و نیاز به تعامل با بیمار داشته باشند، زیرا توصیه می شود آلزایمر و مبتلایان به زوال عقل مراقبان باید مراقبت های لازم را از سلامت روان بیمار خود از ابتدای تشخیص تا مراحل بسیار پیشرفته آن انجام دهند، زیرا وضعیت روانی و خلق و خوی مراقب می تواند بر این بیماری تأثیر بگذارد. این بیماران

نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که در حالی که تقریباً تمام شواهد در مورد زوال عقل هنوز از کشورهای با درآمد بالا می‌آیند، مداخلات اغلب باید برای حمایت از فرهنگ‌ها، باورها و تنظیمات مختلف اصلاح شوند.

پایان خبر هنر مدرسه