راهکار‌های کاهش تاثیر مشاجره والدین بر کودکان

هنر مدرسه:

بسیاری از افراد وقتی می خواهند در مورد خاطرات کودکی خود صحبت کنند یا خاطراتشان را به یاد بیاورند، خاطراتی از مشاجره و مشاجره والدینشان دارند و اینکه چگونه آن خاطرات آنها را ناراحت کرده است، از آن موقعیت خوششان آمده است، یا از آن موقعیت فرار کرده اند یا می خواهند آن موقعیت را تغییر دهند بنابراین مشاجره شدید بین والدین آنها نخواهد بود. در واقع، آنها درماندگی، وحشت و اندوه شدید زیادی را تجربه کردند و آن خاطرات هنوز توسط این افراد که اکنون بالغ شده اند به یاد می آورند. در این زمینه با سالومه حاج آقایی گفت وگویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:

مشاجره و تنش بین والدین و فرزندان چه تأثیری بر فرزندان در سنین مختلف دارد؟

اگر در دوران جنینی رخ دهد، این مشکل می تواند رشد جنین را مختل کند، باعث تولد زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد شود. تا دو سالگی، اختلالات خواب یا تنش در خانه می تواند باعث افزایش ضربان قلب کودک و ترشح هورمون های استرس اضافی شود. کودکان پنج تا یازده ساله که تقریباً در مدرسه و در سن دبستان هستند، می توانند حالات منفی را از چهره والدین خود درک کنند. آنها با دوری از یکدیگر این چیزها را درک می کنند. ناراحتی و تنش والدین در این سن منجر به رفتارهای بیرونی مانند پرخاشگری و سرکشی در پسران و احساسات درونی مانند اضطراب و گوشه گیری در دختران می شود.

برای نوجوانان، یعنی کودکان بالای 12 سال، بر پاسخ های عاطفی و توانایی آنها در ایجاد روابط سالم تأثیر می گذارد که می تواند رفتارهای پرخطر را در این گروه سنی افزایش دهد. و به طور کلی می تواند مشکلات عاطفی و رفتاری ایجاد کند و منجر به شکست روابط آینده آنها شود. می تواند اضطراب، افسردگی و استرس را افزایش دهد. خواب نوزادان، کودکان و نوزادان آشفته است و خواب راحت و خوبی ندارند. این امر باعث ایجاد مشکلات تحصیلی در مدارس آنها می شود. اعتماد به نفس آنها کاهش می یابد و همچنین ممکن است با همسالان خود دچار مشکل شوند.

چگونه اثرات منفی درگیری والدین را برای فرزندان کاهش دهیم؟

می دانیم که در زندگی زناشویی نمی توان به طور کامل از مشاجره دوری کرد، بنابراین مهم نیست که چگونه مشاجره پیش می آید، والدین باید به نکاتی توجه کنند. یکی از این نکات این است که اگر مشاجره فراتر از حل یک اختلاف ساده است، آن را به صورت خصوصی و به دور از بچه ها حل کنید و با هم صحبت کنید. وقتی می خواهند در مقابل فرزندانشان درباره یک اختلاف نظر ساده با یکدیگر صحبت کنند و آن را حل کنند، نباید به یکدیگر توهین کنند. لحن آنها نباید تند باشد.

در واقع، زوج‌ها باید به کودکان بیاموزند، همانطور که از والدین خود الگو می‌گیرند، برخورد مؤثر با تفاوت‌ها را انجام دهند. در واقع آنها می توانند مشکلات را با صحبت حل کنند. نکته مهم دیگری که والدین باید به آن توجه کنند این است که وقتی یکی از والدین نیست، جلوی فرزندشان از دیگری بدگویی نکنند. در واقع دلشکستگی از فرزندان در برابر پدر و مادری که آسیب دیده یا او را تقصیر او می دانند به هیچ وجه جایز نیست. پس در این شرایط فرزندان ما دوستان ما نیستند. ما به هیچ وجه نباید در این زمینه دچار ناراحتی بچه ها شویم و جلوی آنها از همسرمان بدگویی نکنیم، به هیچ وجه جایز نیست.
پس اگر جلوی فرزندانمان از چیزهای اساسی تری صحبت می کنیم، باید مراقب باشیم که آنها را ناراحت نکنیم. لحن ما نباید تند باشد، اگر زیاد بحث می کنیم و فکر می کنیم ممکن است به کودک آسیب برساند، نباید جلوی بچه ها باشد. این باید شخصا انجام شود. در نهایت، اگر مشاجرات زیادی وجود دارد و والدین نمی توانند به راحتی حل کنند، باید از متخصصان و درمانگران کمک بگیرند. در واقع، آنها می توانند راه های سالم برقراری ارتباط و حل تعارض را به زوج ها آموزش دهند که در نهایت می تواند به نفع کل خانواده باشد.