Mavecure Hills, Guainía

تپه های ماوکوره (Cerros de Mavecure)، سه تپه گرانیتی باستانی در شرق کلمبیا و استان گواینیا، نمادی از همزیستی شگفت انگیز طبیعت بکر و فرهنگ غنی بومی در قلب سپر گویان هستند که چشم اندازی بی نظیر از آمازون-اورینوکو را به نمایش می گذارند. این منطقه، نه تنها از نظر زمین شناختی و تنوع زیستی اهمیت دارد، بلکه برای جوامع بومی پویناوه و کوریپاکو نیز مکانی مقدس و با ارزش معنوی عمیق محسوب می شود.

تپه های ماوکوره، گواینیا، مقصدی بی نظیر برای گردشگران ماجراجو، بوم شناسان و علاقه مندان به فرهنگ های اصیل بومی است. این مقاله به عنوان یک راهنمای جامع و کامل، شما را با تمامی ابعاد این گنجینه پنهان کلمبیا آشنا می کند؛ از زمین شناسی باستانی آن گرفته تا اهمیت فرهنگی و راهنمایی های عملی برای برنامه ریزی یک سفر فراموش نشدنی و مسئولانه.

آشنایی با تپه های ماوکوره: یک شاهکار طبیعی و زمین شناختی

تپه های ماوکوره، سه ساختار صخره ای گرانیتی عظیم که از دل جنگل های انبوه گواینیا سر برآورده اند، تجسمی خیره کننده از قدرت و قدمت طبیعت هستند. این تپه ها نه تنها چشم اندازی بی نظیر را خلق کرده اند، بلکه داستانی از میلیون ها سال تحول زمین شناختی را نیز روایت می کنند.

موقعیت و جغرافیای منحصربه فرد

ماوکوره در شرق کلمبیا، تقریباً ۵۰ کیلومتری جنوب شهر اینیریدا (Inírida)، پایتخت استان گواینیا، قرار گرفته است. این تپه ها در کنار رودخانه اینیریدا، یکی از مهم ترین رگ های حیاتی منطقه، واقع شده اند و دسترسی به آن ها تنها از طریق قایق امکان پذیر است. منطقه اطراف تپه ها بخشی از اکوسیستم پیچیده و غنی آمازون-اورینوکو است که با جنگل های بارانی، رودخانه های بی شمار و تالاب ها مشخص می شود.

سه تپه اصلی، هر یک با ویژگی های خاص خود، عبارتند از:

• پاهاریتو (Pajarito): با ارتفاع ۷۱۲ متر، بلندترین تپه در میان این گروه است. نام آن به معنای پرنده کوچک است و از بالای آن منظره ای خیره کننده از کل منطقه قابل مشاهده است.
• مونو (Mono): این تپه با ارتفاع ۴۸۰ متر، میمون نام دارد و صعود به آن نیز تجربه ای دلپذیر را فراهم می آورد.
• ماویکوره (Mavicure): با ارتفاع ۱۷۰ متر، کوچک ترین تپه از این مجموعه است و اغلب به عنوان نمادی از کل تپه های ماوکوره شناخته می شود.

مختصات جغرافیایی تقریبی این تپه ها 03°28′00″N 67°58′30″W است که نشان دهنده موقعیت آن ها در قلب آمریکای جنوبی است.

سپر گویان: قلب زمین

یکی از مهم ترین جنبه های زمین شناختی تپه های ماوکوره، تعلق آن ها به سازند باستانی سپر گویان (Guiana Shield) است. سپر گویان یکی از قدیمی ترین و پایدارترین مناطق زمین شناسی روی کره زمین است که قدمت آن به دوران پرکامبرین (Precambrian) و حدود ۱.۷ تا ۲.۵ میلیارد سال پیش بازمی گردد. این منطقه، قلب زمین شناختی آمریکای جنوبی محسوب می شود و بخش های وسیعی از ونزوئلا، گویان، سورینام، گویان فرانسه، برزیل و کلمبیا را در بر می گیرد.

سنگ های گرانیتی که تپه های ماوکوره را تشکیل می دهند، بقایای این ساختار باستانی هستند. فرسایش طولانی مدت در طول میلیون ها سال، این ساختارهای مقاوم را به شکل امروزی خود درآورده است. اهمیت زمین شناختی سپر گویان در پایداری تکتونیکی آن و نقش حیاتی آن در شکل گیری الگوهای آب وهوایی و هیدرولوژیکی منطقه، از جمله سرچشمه گرفتن رودخانه های بزرگ مانند اورینوکو، نهفته است. این قدمت و پایداری زمین شناسی، به نوبه خود، به شکل گیری تنوع زیستی بی نظیر و تکامل گونه های منحصر به فرد در این منطقه کمک کرده است.

دسترسی به ماوکوره

همانطور که ذکر شد، دسترسی به تپه های ماوکوره تنها از طریق رودخانه اینیریدا امکان پذیر است. این خود به تجربه ای ماجراجویانه می افزاید و سفر را به بخشی جدایی ناپذیر از مقصد تبدیل می کند. مسیر رودخانه از میان جنگل های بارانی می گذرد و فرصتی بی نظیر برای مشاهده حیات وحش و چشم اندازهای بکر فراهم می آورد.

ماوکوره، سرزمین مقدس: اهمیت فرهنگی و معنوی

تپه های ماوکوره فراتر از یک شگفتی طبیعی، دارای ابعاد عمیق فرهنگی و معنوی برای جوامع بومی ساکن در این منطقه هستند. این سرزمین برای آن ها نه تنها منبع معیشت، بلکه مکانی مقدس و سرشار از داستان ها و باورهای اجدادی است.

قلب تپه ها: معنای بومی

برای چندین گروه قومی بومی از جمله پویناوه (Puinave) و کوریپاکو (Curripaco) که قرن ها در این سرزمین زندگی کرده اند، ماوکوره مکانی مقدس و سرشار از انرژی های معنوی است. نام Mavecure در زبان بومی ها معانی مختلفی دارد، از جمله تفنگ بادی کوهستان که به ابزار شکار سنتی آن ها اشاره دارد. همچنین این نام می تواند به معنای سرزمین آب ها نیز باشد که با توجه به موقعیت تپه ها در کنار رودخانه های پرآب، کاملاً منطقی به نظر می رسد. داستان های بومی بسیاری در مورد این تپه ها وجود دارد که اغلب ریشه های خلقت، قهرمانان اساطیری و ارتباط عمیق انسان با طبیعت را روایت می کنند. این تپه ها به عنوان پناهگاه ارواح نیاکان و محل برگزاری آیین های مقدس مورد احترام هستند.

جوامع بومی و سبک زندگی

جوامع پویناوه و کوریپاکو، با تاریخچه ای غنی و ارتباطی ناگسستنی با محیط اطراف خود، نقش محوری در حفاظت از تپه های ماوکوره و اکوسیستم پیرامون آن ایفا می کنند. زندگی آن ها به طور کامل با چرخه های طبیعت و رودخانه ها عجین شده است. اقتصاد آن ها بر پایه ماهیگیری، شکار و کشاورزی معیشتی استوار است.

یکی از این جوامع، ال رمانسو (El Remanso) است که در نزدیکی تپه ها قرار دارد و نقش مهمی در گردشگری پایدار منطقه ایفا می کند. اهالی این جامعه به عنوان میزبانان، راهنمایان و حافظان دانش بومی، پذیرای بازدیدکنندگان هستند و فرصتی بی نظیر برای تجربه زندگی مشترک و یادگیری از فرهنگ آن ها را فراهم می آورند. درک و احترام به فرهنگ، آداب و رسوم و اعتقادات این جوامع در طول سفر، برای هر بازدیدکننده ای ضروری است. این احترام نه تنها به حفظ اصالت فرهنگی آن ها کمک می کند، بلکه تجربه ای غنی تر و معتبرتر را برای مسافر به ارمغان می آورد.

میراث فیلم آغوش مار (Embrace of the Serpent)

شهرت جهانی تپه های ماوکوره به طور قابل توجهی پس از اکران فیلم کلمبیایی تحسین شده آغوش مار (El abrazo de la serpiente) به کارگردانی سیرو گرا افزایش یافت. این فیلم که در سال ۲۰۱۵ نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد، بخش های زیادی از داستان خود را در مناظر خیره کننده ماوکوره و رودخانه اینیریدا روایت می کند. آغوش مار با تمرکز بر فرهنگ های بومی آمازون و ارتباط آن ها با طبیعت، توانست توجه جهانی را به زیبایی های پنهان کلمبیا و اهمیت حفظ این فرهنگ ها جلب کند. حضور ماوکوره در این فیلم، نه تنها شهرت این منطقه را افزایش داد، بلکه حساسیت و آگاهی عمومی را نسبت به ارزش های طبیعی و فرهنگی آن نیز بالا برد. فرماندار وقت استان گواینیا نیز به دلیل برجسته سازی این ویژگی زمین شناسی در فیلم، سیرو گرا را با نشان گل اینیریدا (Order of the Inrida Flower) تقدیر کرد.

تپه های ماوکوره، گواینیا، بیش از آنکه یک جاذبه طبیعی صرف باشند، پلی هستند میان گذشته های باستانی زمین و میراث فرهنگی زنده ای که قرن هاست در قلب آمازون تپیده است.

ماوکوره برای ماجراجویان: فعالیت ها و تجربیات فراموش نشدنی

برای روح های ماجراجو و کسانی که به دنبال تجربه های عمیق در طبیعت هستند، تپه های ماوکوره گواینیا گنجینه ای از فعالیت ها و فرصت های بی نظیر را ارائه می دهد. این منطقه ترکیبی از آرامش، هیجان، زیبایی طبیعی و غرق شدن در فرهنگ است.

رودخانه گردی در اینیریدا و اورینوکو

سفر به ماوکوره با قایق سواری در رودخانه های آرام و پهناور اینیریدا و بخشی از رودخانه اورینوکو آغاز می شود. این رودخانه ها شریان های حیاتی منطقه هستند و تجربه ای بی نظیر برای مشاهده حیات وحش را فراهم می کنند. در طول مسیر، می توان دلفین های صورتی آب شیرین (Boto)، انواع میمون ها، کایمن ها و گونه های بی شماری از پرندگان را مشاهده کرد. عبور از میان جنگل های انبوه، با صدای پرندگان و حشرات، حسی از کشف و ماجراجویی را به ارمغان می آورد. این رودخانه گردی نه تنها وسیله ای برای رسیدن به مقصد است، بلکه خود به یکی از جذاب ترین بخش های سفر تبدیل می شود.

صعود به تپه ها

صعود به تپه های ماوکوره، به ویژه پاهاریتو، یک تجربه فراموش نشدنی است. مسیر پیاده روی معمولاً نسبتاً آسان است و برای افراد با آمادگی جسمانی متوسط قابل انجام است. با هر قدم به سمت بالا، مناظر اطراف وسیع تر و چشمگیرتر می شوند. از قله ها، می توان منظره ای پانوراما از جنگل های بارانی آمازون، رودخانه های پیچ درپیچ و سایر تپه های گرانیتی را مشاهده کرد. این چشم اندازها، به ویژه در طلوع یا غروب خورشید، فرصت های بی نظیری برای عکاسی و تأمل فراهم می آورند. حس فتح یک قله و دیدن چنین زیبایی هایی از بالا، یکی از برجسته ترین لحظات سفر به ماوکوره خواهد بود.

تنوع زیستی بی نظیر

ماوکوره و مناطق اطراف آن بهشت واقعی برای بوم شناسان، پرنده نگاران (Ornithologists)، گیاه شناسان و دوستداران حیات وحش است. موقعیت آن در منطقه تلاقی آمازون و اورینوکو، منجر به تنوع زیستی فوق العاده ای شده است. این منطقه میزبان گونه های جانوری و گیاهی بسیاری است که برخی از آن ها بومی و منحصر به فرد هستند. می توان به صدها گونه پرنده رنگارنگ، پستانداران کوچک و بزرگ، خزندگان و دوزیستان و همچنین تنوع وسیعی از گیاهان دارویی و درختان عظیم الجثه اشاره کرد. تورهای پرنده نگاری در این منطقه بسیار محبوب هستند و راهنمایان محلی می توانند به شناسایی گونه های کمیاب کمک کنند.

سایت رامسر: اهمیت اکولوژیکی

اهمیت اکولوژیکی منطقه ماوکوره در سال ۲۰۱۴ با ثبت آن به عنوان تالاب رامسر (Ramsar Wetland) به رسمیت شناخته شد. کنوانسیون رامسر یک معاهده بین المللی برای حفاظت و استفاده پایدار از تالاب ها است. این عنوان به مناطقی اعطا می شود که از نظر اکولوژیکی دارای اهمیت بین المللی هستند و نقش حیاتی در حفظ تنوع زیستی و اکوسیستم های آبی ایفا می کنند. تالاب های اطراف ماوکوره، از جمله رودخانه ها، دریاچه ها و مناطق سیلابی، زیستگاه های مهمی برای گونه های مهاجر و بومی فراهم می کنند و نقش کلیدی در تعادل هیدرولوژیکی منطقه دارند. این عنوان بر مسئولیت جامعه جهانی و محلی در حفاظت از این اکوسیستم های حساس تأکید می کند.

غواصی فرهنگی

یکی از غنی ترین جنبه های سفر به ماوکوره، فرصت غرق شدن در فرهنگ جوامع بومی است. این تجربه شامل شرکت در فعالیت های روزمره آن ها، یادگیری صنایع دستی سنتی، گوش دادن به موسیقی و داستان های محلی است. بازدیدکنندگان می توانند از غذاهای بومی چشید و با شیوه زندگی ای که هزاران سال بدون تغییر باقی مانده است، آشنا شوند. همکاری با پروژه های گردشگری مسئولانه که مستقیماً از جوامع محلی حمایت می کنند، نه تنها به پایداری اقتصادی آن ها کمک می کند، بلکه تجربه ای اصیل و معنادار را برای مسافران رقم می زند. این تعاملات فرهنگی فرصتی برای تبادل دانش و افزایش آگاهی از اهمیت حفظ فرهنگ های بومی و دانش سنتی آن ها است.

تجربه تپه های ماوکوره، ترکیبی از ماجراجویی، کشف طبیعت و غرق شدن در فرهنگ های کهن، سفری است که نه تنها مناظر، بلکه دیدگاه شما را نیز تغییر می دهد.

برنامه ریزی سفر به ماوکوره: راهنمای عملی

سفر به تپه های ماوکوره، گواینیا، نیازمند برنامه ریزی دقیق و درک شرایط خاص منطقه است. این راهنما به شما کمک می کند تا سفری ایمن، مسئولانه و فراموش نشدنی را تجربه کنید.

چگونه به ماوکوره برویم؟

مسیر دسترسی به ماوکوره شامل دو مرحله اصلی است:

1. پرواز به اینیریدا: اولین قدم، پرواز به شهر اینیریدا (Inírida)، پایتخت استان گواینیا، است. پروازها معمولاً از بوگوتا (Bogotá)، پایتخت کلمبیا، انجام می شوند و چندین شرکت هواپیمایی داخلی این مسیر را پوشش می دهند. مدت زمان پرواز حدود ۱.۵ ساعت است.
2. قایق سواری از اینیریدا: از اینیریدا، تنها راه دسترسی به تپه های ماوکوره از طریق رودخانه است. این سفر با قایق، که معمولاً توسط تورهای محلی یا جوامع بومی سازماندهی می شود، حدود ۲ تا ۳ ساعت طول می کشد تا به جوامع نزدیک تپه ها مانند ال رمانسو برسید. توصیه می شود از قبل با یک آژانس مسافرتی معتبر یا جامعه بومی هماهنگی های لازم را انجام دهید.

بهترین زمان برای بازدید

آب وهوای منطقه گواینیا استوایی است و دو فصل اصلی دارد:

• فصل خشک (Dry Season): معمولاً از دسامبر تا مارس. در این دوره، سطح آب رودخانه ها پایین تر است، که ممکن است دسترسی به برخی مناطق را دشوارتر کند، اما برای پیاده روی و کوهنوردی ایده آل است. آسمان صاف تر و بارندگی کمتر است.
• فصل بارانی (Rainy Season): معمولاً از آوریل تا نوامبر. در این فصل، سطح آب رودخانه ها بالاتر است که قایق سواری را آسان تر می کند، اما پیاده روی ممکن است گل آلود و لغزنده باشد. تنوع زیستی و سرسبزی طبیعت در اوج خود است.

بهترین زمان برای بازدید بستگی به اولویت های شما دارد. اما به طور کلی، ماه های دسامبر تا فوریه به دلیل هوای مطبوع و بارندگی کمتر، برای اکثر فعالیت ها مناسب تر هستند.

اقامت در منطقه

گزینه های اقامتی در ماوکوره محدود و معمولاً ساده هستند و عمدتاً توسط جوامع بومی اداره می شوند:

• کلبه های بومی (Malocas): اقامتگاه های ساده ای که توسط جوامع بومی مانند ال رمانسو ارائه می شوند. این کلبه ها تجربه ای اصیل از زندگی بومی را فراهم می کنند و معمولاً شامل امکانات اولیه مانند تختخواب، پشه بند و حمام مشترک هستند.
• کمپینگ: برخی تورها امکان کمپینگ در مناطق مشخص شده را نیز فراهم می کنند.

اهمیت رزرو از قبل و همکاری با راهنمایان محلی یا آژانس های گردشگری که با این جوامع کار می کنند، برای تضمین اقامت و حمایت از اقتصاد محلی حیاتی است.

تجهیزات ضروری

برای یک سفر راحت و ایمن به ماوکوره، اقلام زیر ضروری هستند:

• پوشاک: لباس های سبک، راحت، آستین بلند و شلوار بلند (برای محافظت در برابر حشرات و آفتاب)، لباس شنا، کلاه لبه دار.
• کفش: کفش های پیاده روی ضد آب و راحت، صندل یا دمپایی برای داخل کمپ.
• محافظت در برابر حشرات: دافع حشرات با غلظت DEET بالا، پشه بند شخصی (اگرچه معمولاً در اقامتگاه ها فراهم است).
• محافظت در برابر آفتاب: کرم ضد آفتاب با SPF بالا، عینک آفتابی.
• تجهیزات عکاسی: دوربین با باتری اضافه، کارت حافظه، کیسه ضد آب برای محافظت از وسایل الکترونیکی.
• دارو: داروهای شخصی، کیت کمک های اولیه کوچک، داروهای ضد اسهال، مسکن.
• سایر موارد: چراغ قوه یا هدلایت، بطری آب قابل پر کردن مجدد، کوله پشتی کوچک روزانه، پول نقد (پزو کلمبیا) برای خرید از جوامع محلی.

بهداشت و ایمنی

توجه به نکات بهداشتی و ایمنی برای سفر به این منطقه بکر بسیار مهم است:

• واکسیناسیون: واکسن تب زرد برای ورود به مناطق آمازون-اورینوکو ضروری است. همچنین توصیه می شود واکسن های کزاز، هپاتیت A و B را نیز بررسی کنید.
• مالاریا: منطقه گواینیا دارای خطر مالاریا است. مشورت با پزشک در مورد داروهای ضد مالاریا و استفاده از آن ها توصیه می شود.
• آب آشامیدنی: فقط آب بطری شده یا آب تصفیه شده و جوشیده مصرف کنید.
• حشرات: استفاده مداوم از دافع حشرات و پوشیدن لباس های محافظ ضروری است.
• ایمنی در رودخانه: هنگام قایق سواری، همیشه جلیقه نجات بپوشید و از دستورالعمل های راهنما پیروی کنید.
• حیات وحش: به حیات وحش محلی نزدیک نشوید و از تغذیه حیوانات خودداری کنید.

راهنمای محلی و تورهای مسئولانه

استفاده از راهنمایان بومی برای تجربه معتبرتر، ایمن تر و مسئولانه تر ضروری است. راهنمایان محلی نه تنها مسیرها و ایمنی را تضمین می کنند، بلکه دانش عمیقی از اکوسیستم، فرهنگ، تاریخ و افسانه های منطقه دارند. انتخاب آژانس های گردشگری که از گردشگری پایدار و جوامع محلی حمایت می کنند و احترام به محیط زیست و فرهنگ را سرلوحه کار خود قرار می دهند، بسیار مهم است. این کار به حفظ این مناطق برای نسل های آینده کمک می کند.

احترام به محیط زیست و فرهنگ

بازدیدکنندگان باید همواره اصول گردشگری پایدار و مسئولانه را رعایت کنند:

• ردپای خود را به جا نگذارید: زباله های خود را جمع آوری کرده و با خود بازگردانید.
• عدم جمع آوری: از جمع آوری گیاهان، سنگ ها یا هر گونه شی طبیعی یا فرهنگی خودداری کنید.
• احترام به حریم خصوصی: هنگام بازدید از جوامع بومی، به حریم خصوصی افراد و سنت های آن ها احترام بگذارید. همیشه قبل از عکاسی از افراد، اجازه بگیرید.
• حمایت از اقتصاد محلی: با خرید محصولات دست ساز و استفاده از خدمات محلی، از اقتصاد جوامع بومی حمایت کنید.

چرا ماوکوره؟ تجربیاتی که زندگی شما را تغییر می دهد

تپه های ماوکوره، گواینیا، مقصدی فراتر از یک تعطیلات معمولی است. این سفر فرصتی برای غرق شدن در دنیایی است که هنوز توسط انسان دست نخورده باقی مانده و زیبایی های ناب طبیعت و عمق فرهنگ انسانی را به نمایش می گذارد. دلایل بسیاری وجود دارد که این منطقه را به مقصدی منحصر به فرد و ارزشمند تبدیل می کند:

• زیبایی طبیعی بی نظیر: چشم اندازهای خیره کننده تپه های گرانیتی که از میان جنگل های آمازون سر برآورده اند، رودخانه های آرام و پهناور و تنوع زیستی فوق العاده، هر بیننده ای را مسحور خود می کند. این مکان، مکانی ایده آل برای عکاسان، طبیعت گردان و هر کسی است که به دنبال آرامش و زیبایی در بکرترین شکل آن است.
• غنای فرهنگی عمیق: فرصت تعامل مستقیم با جوامع بومی پویناوه و کوریپاکو، آشنایی با آداب و رسوم، زبان، موسیقی و داستان های آن ها، تجربه ای غنی و آموزنده را فراهم می آورد. این سفر به شما اجازه می دهد تا از نزدیک با شیوه های زندگی ای که هزاران سال است در هماهنگی با طبیعت ادامه دارد، آشنا شوید.
• حس ماجراجویی اصیل: دسترسی به ماوکوره از طریق رودخانه، صعود به تپه ها و گشت وگذار در جنگل، همگی تجربه ای از ماجراجویی واقعی را ارائه می دهند. این سفر برای کسانی است که به دنبال مقصدی خارج از مسیرهای گردشگری معمول هستند و می خواهند چالش های جدیدی را تجربه کنند.
• اهمیت زمین شناختی و اکولوژیکی: ماوکوره بخشی از سپر باستانی گویان است و به عنوان یک تالاب رامسر، اهمیت بین المللی در حفظ تنوع زیستی و اکوسیستم های آبی دارد. این سفر به شما فرصت می دهد تا از نزدیک اهمیت حفاظت از چنین مناطق حساسی را درک کنید.
• آرامش بی بدیل: به دور از هیاهوی زندگی شهری، در قلب طبیعت بکر ماوکوره، آرامشی عمیق را تجربه خواهید کرد. صداهای طبیعت، آسمان پرستاره و سادگی زندگی بومی، فرصتی برای تأمل و بازیابی انرژی های درونی فراهم می آورد.

ماوکوره نه تنها مقصدی برای سفر، بلکه یک تجربه تحول آفرین است که دیدگاه شما را نسبت به جهان و ارتباط انسان با طبیعت تغییر می دهد. کشف این گوهر پنهان کلمبیا و تجربه سفری مسئولانه و عمیق، خاطراتی را برای شما رقم خواهد زد که تا ابد در ذهن شما باقی خواهد ماند. فرصت را از دست ندهید و خود را برای سفری به قلب طبیعت و فرهنگ اصیل کلمبیا آماده کنید.

نتیجه گیری

تپه های ماوکوره، گواینیا، بیش از آنکه یک مقصد گردشگری باشند، نمادی از استقامت طبیعت و فرهنگ های باستانی در یکی از بکرترین گوشه های سیاره ما هستند. این منطقه، با صخره های گرانیتی عظیم، رودخانه های آرام، تنوع زیستی شگفت انگیز و جوامع بومی سرشار از داستان و حکمت، فرصتی بی بدیل برای هر کاوشگری فراهم می آورد.

بازدید از ماوکوره تنها یک سفر فیزیکی نیست، بلکه فرصتی برای ارتباط عمیق با خود، با طبیعت و با میراث انسانی است. این تجربه به ما یادآوری می کند که چگونه طبیعت و فرهنگ می توانند در هماهنگی کامل زندگی کنند و چگونه ما، به عنوان بازدیدکننده، مسئول حفظ این همزیستی شکننده هستیم. ماوکوره دعوتنامه ای است به درک ارزش های پایداری، احترام به فرهنگ های بومی و محافظت از میراث طبیعی گرانبهایی که برای نسل های آینده به امانت گذاشته شده است.