بعد فوت مرد اموال به کی میرسه؟ راهنمای کامل تقسیم ارث مرد متوفی طبق قانون ایران

پس از فوت مرد، اموال او که در اصطلاح حقوقی «ترکه» یا «ماترک» نامیده می شود، پس از کسر دیون و هزینه های ضروری، بر اساس قوانین ارث در قانون مدنی ایران، به وارثان نسبی و سببی او می رسد. در این فرایند، ابتدا همسر دائم و فرزندان، سپس پدر و مادر و سایر خویشاوندان بر اساس طبقات و درجات قانونی، از متوفی ارث می برند. درک دقیق این قوانین برای خانواده های درگیر با این موضوع، ضروری است تا حقوق تمامی ذینفعان به درستی رعایت شود. پیچیدگی های حقوقی مربوط به تقسیم ارث می تواند موجب ابهامات و اختلافات شود، لذا آگاهی از این اصول قانونی، گام نخست در مدیریت صحیح ماترک است.

فوت یکی از اعضای خانواده، علاوه بر غم و اندوه فراوان، مسائل حقوقی و مالی متعددی را نیز به همراه دارد که مهم ترین آن ها مربوط به تقسیم ارث است. در چنین شرایطی، آگاهی از چگونگی تقسیم اموال مرد متوفی و سهم هر یک از وارثان، از اهمیت بالایی برخوردار است. این راهنما با هدف تبیین جامع و دقیق قوانین ارث مرد در ایران تدوین شده است تا مخاطبان بتوانند با درک صحیحی از اصول و ضوابط قانونی، این مسیر را با اطمینان بیشتری طی کنند. تمرکز بر روشن سازی ابهامات و ارائه اطلاعات مستند، از اصول اساسی این نوشتار است.

مبانی حقوقی ارث در قانون مدنی ایران

مبحث ارث در قانون مدنی ایران، فصول گسترده ای را به خود اختصاص داده است که شامل جزئیات فراوانی درباره نحوه تعیین وارثان، سهم الارث هر یک و موانع ارث می شود. شناخت این مبانی، نقطه آغاز درک صحیح از فرآیند تقسیم ترکه است. ارث به مالی اطلاق می شود که پس از فوت شخص، از وی برجای مانده و به وراث قانونی او منتقل می گردد. این انتقال بر اساس یک نظم سلسله مراتبی و با رعایت اولویت های مشخص صورت می پذیرد.

مفهوم وراث نسبی و سببی

در قانون ایران، وارثان به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

• وارثان نسبی: این گروه شامل افرادی است که از طریق خون و تولد، با متوفی رابطه خویشاوندی دارند. مانند پدر، مادر، فرزندان، نوه ها، پدربزرگ، مادربزرگ، خواهر، برادر، عمه، عمو، خاله و دایی. این رابطه خونی، اساس اصلی در تعیین طبقات و درجات ارث است.
• وارثان سببی: این گروه تنها شامل زن و شوهر است که به واسطه عقد نکاح دائم، با متوفی رابطه خویشاوندی پیدا کرده اند. سایر خویشاوندان سببی (مانند پدر و مادر همسر) از متوفی ارث نمی برند. ارث بری زن و شوهر از یکدیگر، مستقل از طبقات ارث نسبی است.

طبقات و درجات ارث (ماده 862 قانون مدنی)

قانون مدنی ایران، وارثان نسبی را در سه طبقه اصلی دسته بندی می کند که وجود هر طبقه، مانع ارث بری طبقات بعدی می شود. یعنی تا زمانی که حتی یک نفر از طبقه اول وجود داشته باشد، افراد طبقات دوم و سوم ارث نمی برند. هر طبقه نیز شامل درجات مختلفی است که در درون همان طبقه، درجه نزدیک تر، مانع درجه دورتر خواهد بود.

1. طبقه اول: این طبقه شامل پدر، مادر و اولاد (فرزندان و نوه ها) متوفی است.
   • اگر متوفی فرزند داشته باشد، فرزندان در درجه اول قرار دارند.
   • نوه ها در صورتی ارث می برند که فرزندانِ هم درجه خود (پدر یا مادرشان) در قید حیات نباشند.
2. طبقه دوم: اگر هیچ فردی از طبقه اول در قید حیات نباشد، نوبت به وارثان طبقه دوم می رسد. این طبقه شامل اجداد (پدربزرگ و مادربزرگ هر دو سمت پدری و مادری) و خواهر و برادر (و اولاد آن ها در صورت فوت خواهر/برادر) است.
3. طبقه سوم: در صورت نبود هیچ فردی از طبقات اول و دوم، وارثان طبقه سوم محق به ارث می شوند. این طبقه شامل اعمام (عموها)، عمات (عمه ها)، اخوال (دایی ها) و خالات (خاله ها) متوفی (و اولاد آن ها در صورت فوت) است.

شرایط کلی ارث بردن

برای اینکه شخصی از متوفی ارث ببرد، شرایط عمومی زیر باید احراز شود:

• زنده بودن وارث در زمان فوت متوفی: شرط اساسی ارث بری این است که وارث در زمان فوت مورث، زنده باشد. اگر وارث بعد از مورث فوت کند، سهم الارث او به ورثه خودش منتقل می شود.
• عدم وجود موانع ارث: برخی عوامل می توانند مانع ارث بری شوند. مهم ترین آن ها عبارتند از:
  • قتل مورث: اگر وارث عمداً مورث خود را به قتل برساند، از او ارث نمی برد.
  • کفر: در فقه اسلامی و به تبع آن در قانون ایران، کافر از مسلمان ارث نمی برد.
  • لعان: در مواردی که شوهر، فرزندی را از خود نفی کند و شرایط لعان محقق شود، فرزند و پدر از یکدیگر ارث نمی برند.

سهم الارث همسر (زوجه) از اموال مرد متوفی

سهم الارث همسر در قانون مدنی ایران دارای احکام خاصی است که آن را از سایر وراث متمایز می کند. زن به عنوان وارث سببی، در هر شرایطی (به جز موارد خاص محرومیت) از شوهر خود ارث می برد و وجود سایر وراث نسبی، مانع ارث بری او نمی شود. این ویژگی، جایگاه خاصی به همسر در تقسیم ترکه می بخشد.

شرط نکاح دائم

بر اساس ماده ۸۶۴ قانون مدنی، ارث بری زن و شوهر تنها در صورتی محقق می شود که رابطه زوجیت، به موجب «نکاح دائم» برقرار شده باشد. بنابراین، در عقد موقت (صیغه)، هیچ یک از طرفین از دیگری ارث نمی برد.

سهم زن در صورت وجود فرزند

اگر مرد متوفی دارای فرزند (حتی از همسر دیگر) یا نوه باشد، سهم الارث همسر او «یک هشتم» (۱/۸) از کل ترکه است. نکته حائز اهمیت این است که زن از تمام اموال منقول (مانند خودرو، وجه نقد، اثاث منزل) به نسبت یک هشتم ارث می برد، اما از اموال غیرمنقول (مانند زمین، خانه، مغازه) تنها از «قیمت ابنیه و اشجار» ارث می برد و نه از خود «زمین». این حکم به این معناست که اگر ارزش زمین بیشتر از ساختمان باشد، سهم زن از کل دارایی غیرمنقول به طور نسبی کاهش می یابد.

سهم زن در صورت عدم وجود فرزند

در صورتی که مرد متوفی هیچ فرزند یا نوه ای نداشته باشد، سهم الارث همسر او «یک چهارم» (۱/۴) از کل ترکه است. در این حالت نیز همانند فرض وجود فرزند، زن از اموال منقول یک چهارم و از قیمت ابنیه و اشجار (نه از اصل زمین) یک چهارم ارث می برد.

تعدد زوجات

اگر مرد متوفی دارای چند همسر دائم باشد، سهم الارث یک هشتم یا یک چهارم (بسته به وجود یا عدم وجود فرزند) به صورت مساوی بین تمام همسران دائم او تقسیم می شود. به عنوان مثال، اگر مرد دو همسر دائم و فرزند داشته باشد، یک هشتم کل ترکه به تساوی بین آن دو تقسیم می گردد.

موارد خاص محرومیت زن از ارث

قانون در موارد محدودی، زن را از ارث محروم می کند، از جمله: اگر مرد در حال بیماری منجر به فوت با زنی ازدواج کند و ظرف یک سال از تاریخ نکاح بر اثر همان بیماری فوت کند و تا زمان فوت، نزدیکی (رابطه جنسی) میان آن ها صورت نگرفته باشد، زن از او ارث نمی برد.

سهم الارث همسر دائم، مستقل از سایر وراث است و وجود یا عدم وجود او تأثیری در میزان سهم الارث سایر وراث نسبی ندارد.

تقسیم اموال مرد در صورت وجود فرزند

زمانی که مردی فوت می کند و دارای فرزند باشد، تقسیم اموال او وارد مرحله ای پیچیده تر می شود. در این سناریو، فرزندان، پدر و مادر و همسر هر کدام سهم مشخصی از ترکه خواهند داشت که بر اساس حضور و غیاب سایر وراث تغییر می کند. در ادامه به بررسی دقیق تر این حالات می پردازیم.

سناریوهای مختلف در وجود فرزند

فقط فرزندان و همسر (پدر و مادر در قید حیات نیستند)

در این حالت، پدر و مادر متوفی در قید حیات نیستند و تنها همسر و فرزندان، وارث او محسوب می شوند. ابتدا، سهم الارث همسر که یک هشتم (۱/۸) از کل ترکه است، کنار گذاشته می شود. سپس، باقیمانده اموال به روش زیر بین فرزندان تقسیم می گردد:

• اگر فقط پسر باشند یا فقط دختر باشند: باقی مانده ترکه به تساوی میان آن ها تقسیم می شود.
• اگر هم دختر و هم پسر باشند: پسر دو برابر دختر ارث می برد (نسبت ۲ به ۱).

فرزندان، پدر و مادر و همسر (همه در قید حیات)

این سناریو کامل ترین حالت است که در آن تمام وراث اصلی در قید حیات هستند. در این صورت، تقسیم اموال به ترتیب زیر انجام می شود:

1. ابتدا سهم الارث همسر (یک هشتم از کل ترکه) کنار گذاشته می شود.
2. سپس، سهم الارث پدر (یک ششم از کل ترکه) و سهم الارث مادر (یک ششم از کل ترکه) از ماترک کسر می گردد.
3. باقی مانده اموال پس از کسر سهم همسر و پدر و مادر، بین فرزندان تقسیم می شود. در این تقسیم نیز، پسر دو برابر دختر ارث می برد.

فقط فرزندان و پدر و مادر (همسر در قید حیات نیست)

اگر مرد متوفی همسر دائم نداشته باشد (یا زن پیش از او فوت کرده باشد)، اما فرزندان و پدر و مادر او در قید حیات باشند، تقسیم ارث به این صورت است:

1. سهم الارث پدر (یک ششم از کل ترکه) و سهم الارث مادر (یک ششم از کل ترکه) ابتدا کنار گذاشته می شود.
2. باقی مانده اموال بین فرزندان تقسیم می گردد. در این تقسیم نیز، پسر دو برابر دختر سهم می برد.

جایگاه نوه ها در ارث

نوه ها (اولاد اولاد) از جمله وارثان طبقه اول محسوب می شوند، اما جایگاه آن ها در ارث بردن، در درجه دوم از طبقه اول قرار دارد. به این معنا که نوه ها تنها در صورتی از متوفی ارث می برند که فرزندان بلاواسطه متوفی (یعنی پدر یا مادر خودشان که فرزند متوفی محسوب می شوند) در قید حیات نباشند. نوه ها به سهم پدر یا مادر فوت شده خود ارث می برند و اگر نوه ها از یک فرزند فوت شده باشند، پسر دو برابر دختر ارث می برد.

تقسیم اموال مرد در صورت عدم وجود فرزند (بدون فرزند)

در شرایطی که مردی بدون فرزند فوت کند، نحوه تقسیم اموال او متفاوت خواهد بود و اولویت ارث بری به سمت وراث طبقات بعدی و همچنین والدین متوفی تغییر می کند. در این بخش، به بررسی دقیق تر سناریوهای مختلف در فقدان فرزند می پردازیم.

سناریوهای مختلف در عدم وجود فرزند

همسر، پدر و مادر در قید حیات

اگر مرد متوفی بدون فرزند باشد و همسر، پدر و مادر او هر سه در قید حیات باشند، تقسیم ارث به شرح زیر است:

1. ابتدا سهم الارث همسر (یک چهارم از کل ترکه) کنار گذاشته می شود.
2. باقی مانده ترکه بین پدر و مادر تقسیم می شود. در این حالت، سهم پدر دو سوم (۲/۳) و سهم مادر یک سوم (۱/۳) از باقیمانده است.

فقط پدر و مادر در قید حیات (همسر نیست)

در صورتی که مرد متوفی همسر دائم نداشته باشد، اما پدر و مادر او در قید حیات باشند، تقسیم اموال به این ترتیب است:

• اگر هر دو پدر و مادر در قید حیات باشند: پدر دو سوم (۲/۳) و مادر یک سوم (۱/۳) از کل ترکه را به ارث می برند.
• اگر فقط یکی از والدین در قید حیات باشد: تمام ترکه به والد زنده می رسد.

وارثان طبقه دوم (در صورت عدم وجود طبقه اول)

اگر مرد متوفی هیچ وارثی از طبقه اول (فرزند، نوه، پدر و مادر) نداشته باشد، نوبت به وارثان طبقه دوم می رسد. این طبقه شامل اجداد (پدربزرگ و مادربزرگ) و خواهر و برادر (و اولاد آن ها در صورت فوت خواهر/برادر) است.

• اجداد: اگر تنها اجداد باشند، اجداد پدری (پدربزرگ و مادربزرگ پدری) دو سوم و اجداد مادری (پدربزرگ و مادربزرگ مادری) یک سوم ترکه را به ارث می برند. اگر فقط یک جد باشد، تمام سهم خود را می برد.
• خواهر و برادر: تقسیم سهم بین خواهر و برادر نیز بر اساس تفاوت خویشاوندی (ابی یا اخیانی) صورت می گیرد.
  • خواهر و برادر ابی (پدری): اگر فقط خواهر و برادر پدری باشند، پسر دو برابر دختر ارث می برد.
  • خواهر و برادر اخیانی (مادری): اگر فقط خواهر و برادر مادری باشند، سهم آن ها به تساوی تقسیم می شود. اگر یک خواهر یا یک برادر مادری باشد، یک ششم ارث می برد و اگر متعدد باشند، یک سوم ارث می برند که به تساوی تقسیم می شود.
  • خواهر و برادر ابی و اخیانی: در این حالت، خواهر و برادر مادری سهم خود را (۱/۶ یا ۱/۳) می برند و باقی مانده به خواهر و برادر پدری (پسر ۲ برابر دختر) می رسد.
• جایگاه فرزندان خواهر و برادر: فرزندان خواهر و برادر نیز در صورت فوت والدین خود، جایگزین آن ها شده و به سهم آن ها ارث می برند.

وارثان طبقه سوم (در صورت عدم وجود طبقات اول و دوم)

در صورتی که هیچ وارثی از طبقات اول و دوم وجود نداشته باشد، وارثان طبقه سوم محق به ارث می شوند که شامل عموها، عمه ها، دایی ها و خاله ها (و اولاد آن ها) هستند. تقسیم ارث در این طبقه نیز بر اساس خویشاوندی پدری و مادری و نیز تفاوت جنسیتی صورت می پذیرد. اصول کلی بر این پایه است که خویشاوندان مادری سهم یک سوم و خویشاوندان پدری سهم دو سوم را می برند و در خویشاوندان پدری، سهم مرد دو برابر زن است.

ارث مرد مجرد

در مورد فوت مرد مجرد، از آنجا که همسر و فرزندان در قید حیات نیستند، اموال او ابتدا به پدر و مادرش می رسد. اگر پدر و مادر نیز در قید حیات نباشند، نوبت به وراث طبقه دوم (اجداد و خواهر و برادر) و سپس به وراث طبقه سوم (عمو، عمه، دایی و خاله) می رسد. این مراحل با رعایت همان اولویت ها و نسبت های قانونی که پیشتر توضیح داده شد، طی می شود.

توضیح این نکته ضروری است که در صورت فقدان هرگونه وارث نسبی و سببی، ترکه متوفی بلاصاحب محسوب شده و مطابق ماده ۸۶۹ قانون مدنی و ماده ۳۳۵ قانون امور حسبی، به حکومت (دولت) تعلق می گیرد. این وضعیت نادر، اما در قوانین ارث پیش بینی شده است.

مراحل عملی و نکات مهم در فرآیند ارث

پس از درک چگونگی تقسیم سهم الارث، لازم است با مراحل عملی و نکات مهمی که در فرآیند انحصار وراثت و تقسیم ترکه وجود دارد، آشنا شویم. این مراحل برای اطمینان از صحت و قانونمندی روند و جلوگیری از بروز مشکلات احتمالی، از اهمیت بالایی برخوردارند.

پرداخت دیون و هزینه های کفن و دفن

قبل از هرگونه تقسیم اموال میان وراث، لازم است که دیون (بدهی ها) متوفی و همچنین هزینه های ضروری کفن و دفن او از کل ترکه پرداخت شود. بر اساس قانون مدنی، این هزینه ها و بدهی ها، اولویت بالاتری نسبت به تقسیم ارث دارند و وراث تنها می توانند از مازاد بر این موارد، سهم ببرند. وصیت متوفی نیز تا یک سوم اموال، بر ارث مقدم است.

اخذ گواهی حصر وراثت

یکی از اولین و مهم ترین اقدامات پس از فوت مرد، درخواست «گواهی حصر وراثت» است. این گواهی سندی رسمی است که توسط شورای حل اختلاف صادر می شود و نام و مشخصات وراث قانونی متوفی و سهم الارث هر یک را مشخص می کند. برای دریافت این گواهی، نیاز به ارائه مدارکی از قبیل گواهی فوت، شناسنامه و کارت ملی وراث، عقدنامه دائم، استشهادیه و… می باشد. این گواهی، مبنای قانونی برای هرگونه اقدام بعدی در خصوص ماترک است و بدون آن، امکان تقسیم یا نقل و انتقال اموال متوفی وجود نخواهد داشت.

مالیات بر ارث

بر اساس قوانین مالیاتی ایران، اموال به جا مانده از متوفی مشمول مالیات بر ارث می شوند. وراث موظفند ظرف مدت مشخصی پس از فوت، نسبت به تشکیل پرونده مالیاتی و پرداخت مالیات مربوطه اقدام نمایند. نرخ مالیات بر ارث بسته به نوع اموال و نسبت وراث با متوفی متفاوت است و عدم پرداخت به موقع آن می تواند منجر به جریمه های مالی شود. این امر، یکی از جنبه های مالی پیچیده در فرآیند ارث است که نیاز به دقت فراوان دارد.

اهمیت مشاوره حقوقی

با توجه به پیچیدگی های قوانین ارث و تنوع حالات و سناریوهای ممکن، مراجعه به وکیل متخصص در امور ارث و انحصار وراثت، اکیداً توصیه می شود. یک وکیل مجرب می تواند وارثان را در تمام مراحل از جمله جمع آوری مدارک، اخذ گواهی حصر وراثت، محاسبه دقیق سهم الارث، پرداخت دیون و مالیات و در صورت لزوم، حل اختلافات احتمالی، یاری رساند. مشاوره حقوقی تخصصی به شما کمک می کند تا از حقوق قانونی خود مطلع شده و از بروز مشکلات و خطاهای احتمالی جلوگیری کنید.

درک صحیح از طبقات و درجات ارث و همچنین تفکیک سهم الارث وراث نسبی و سببی، از کلیدهای اصلی در فرآیند تقسیم ترکه است.

فرزند خوانده و ارث

یکی از سوالات رایج در مبحث ارث، مربوط به وضعیت «فرزند خوانده» است. بر اساس قانون مدنی ایران، فرزند خوانده از والدین خوانده خود ارث نمی برد و بالعکس، والدین خوانده نیز از فرزند خوانده ارث نمی برند. رابطه ارث بری تنها بر اساس نسب (خون) یا سبب (ازدواج دائم) برقرار می شود. با این حال، والدین خوانده می توانند از طریق «وصیت» تا یک سوم اموال خود را به فرزند خوانده اختصاص دهند و این تنها راهی است که فرزند خوانده می تواند از اموال آن ها بهره مند شود.

نتیجه گیری

فرآیند تقسیم اموال پس از فوت مرد، ابعاد حقوقی و عاطفی گسترده ای دارد که آگاهی از جزئیات آن برای تمامی ذینفعان ضروری است. قوانین ارث در قانون مدنی ایران با تقسیم بندی وراث به طبقات و درجات مختلف، سهم الارث هر یک از جمله همسر، فرزندان، پدر و مادر و سایر خویشاوندان را در سناریوهای گوناگون (با فرزند یا بدون فرزند) به دقت مشخص کرده است. همسر دائم متوفی، به عنوان وارث سببی، در هر صورت (به جز موارد استثنا) از ترکه ارث می برد و سهم او بسته به وجود یا عدم وجود فرزند، یک هشتم یا یک چهارم از اموال منقول و قیمت ابنیه و اشجار است. فرزندان پسر دو برابر فرزندان دختر سهم می برند و پدر و مادر نیز در صورت حیات، بسته به شرایط، سهم خود را خواهند داشت.

مدیریت صحیح ترکه نیازمند طی مراحل قانونی مانند پرداخت دیون و هزینه های کفن و دفن، اخذ گواهی حصر وراثت و پرداخت مالیات بر ارث است. با توجه به پیچیدگی ها و جزئیات فراوان در این حوزه، تأکید می شود که دریافت مشاوره از وکیل متخصص در امور ارث، می تواند از بروز اختلافات و مشکلات حقوقی جلوگیری کرده و به اجرای صحیح و عادلانه قوانین کمک شایانی نماید. آرامش خاطر در این دوران سخت، با اطمینان از رعایت دقیق موازین قانونی و حفظ حقوق تمامی وراث، محقق خواهد شد.

سوالات متداول

اگر مردی فوت کند اموالش به کی می رسد؟

پس از فوت مرد، اموال او ابتدا به همسر دائم و فرزندانش می رسد. در صورت عدم وجود فرزند، والدین متوفی و سپس خویشاوندان طبقات دوم و سوم (اجداد، خواهر و برادر، عمو، عمه، دایی و خاله) به ترتیب اولویت از او ارث می برند.

سهم ارث زن از همسر متوفی چقدر است؟

اگر مرد متوفی فرزند داشته باشد، سهم زن یک هشتم (۱/۸) از اموال منقول و قیمت ابنیه و اشجار است. اگر مرد فرزندی نداشته باشد، سهم زن یک چهارم (۱/۴) از اموال منقول و قیمت ابنیه و اشجار خواهد بود. این سهم در هر دو حالت، بین همسران دائم به تساوی تقسیم می شود.

سهم الارث دختر و پسر از پدر فوت شده چگونه است؟

در صورت وجود هم دختر و هم پسر، پسر دو برابر دختر از باقی مانده ترکه (پس از کسر سهم همسر و والدین) ارث می برد. اگر فقط پسر یا فقط دختر باشند، باقی مانده ترکه به تساوی بین آن ها تقسیم می شود.

آیا مرد بدون فرزند هم ارث می برد؟

بله، مردی که بدون فرزند فوت کند، اموالش به وارثان طبقات بعدی او می رسد. در این حالت، همسر، پدر و مادر متوفی، و در صورت عدم حضور آن ها، وارثان طبقه دوم (اجداد، خواهر و برادر) و سپس طبقه سوم (عمو، عمه، دایی و خاله) محق به ارث خواهند بود.

تفاوت ارث از اموال منقول و غیرمنقول برای همسر چیست؟

زن از تمام اموال منقول (مانند خودرو، وجه نقد) به طور کامل از سهم خود (۱/۸ یا ۱/۴) ارث می برد. اما از اموال غیرمنقول (مانند زمین و ساختمان) فقط از قیمت ابنیه و اشجار ارث می برد و از «اصل زمین» ارث نمی برد. این تفاوت در محاسبه سهم زن از ترکه بسیار مهم است.

آیا فرزند خوانده از پدر ارث می برد؟

خیر، بر اساس قانون مدنی ایران، فرزند خوانده از والدین خوانده خود ارث نمی برد. ارث بری تنها بر پایه رابطه نسبی (خونی) یا سببی (ازدواج دائم) استوار است. با این حال، والدین خوانده می توانند تا یک سوم اموال خود را از طریق وصیت به فرزند خوانده خود اختصاص دهند.

در صورت فوت مرد مجرد چه کسانی ارث می برند؟

در صورت فوت مرد مجرد، اموال او ابتدا به پدر و مادرش می رسد (پدر ۲/۳ و مادر ۱/۳ اگر هر دو باشند). در صورت عدم حضور آن ها، نوبت به وارثان طبقه دوم (اجداد و خواهر و برادر) و سپس طبقه سوم (عمو، عمه، دایی و خاله) می رسد که بر اساس قوانین مربوط به خود، از متوفی ارث می برند.