کاخ پورفیروجنیتوس

کاخ پورفیروجنیتوس یا همان کاخ تکفور، یکی از برجسته ترین و نسبتاً سالم مانده ترین بناهای باقی مانده از دوران شکوه امپراتوری بیزانس در شهر پر رمز و راز استانبول است. این عمارت تاریخی که در نزدیکی دیوارهای باستانی قسطنطنیه و در محله کاریه قرار دارد، بخشی از مجموعه وسیع تر کاخ های بلاکرنای بوده و قدمت آن به قرن دوازدهم میلادی بازمی گردد.

استانبول، یا همان قسطنطنیه باستانی، قرن ها پایتخت امپراتوری های قدرتمندی بود که هر یک شکوه و عظمت خود را در قالب بناها و سازه های بی نظیر به نمایش گذاشتند. از جمله این بناها، کاخ های بیزانسی هستند که هرچند بسیاری از آن ها به مرور زمان از بین رفته اند و تنها بقایایی از آن ها باقی مانده، اما هر بخش باقی مانده، گواهی بر تاریخ پربار و تمدن درخشان روم شرقی است. این کاخ ها، نه تنها محل اقامت امپراتوران و درباریان بودند، بلکه مراکز تصمیم گیری های سیاسی، فرهنگی و مذهبی به شمار می رفتند و نمادی از اقتدار و ثروت بیزانس بودند. در این میان، کاخ پورفیروجنیتوس به دلیل وضعیت نسبتاً بهتر حفظ شده اش، فرصتی بی نظیر برای درک معماری و سبک زندگی آن دوران فراهم می آورد. بازدید از این کاخ ها، سفری کوتاه اما عمیق به دل تاریخ و تمدن بیزانس در قلب شهر استانبول است.

کاخ های بیزانسی استانبول ترکیه گشتی تاریخی در شهر

استانبول، شهری که در طول تاریخ نام های متعددی از جمله قسطنطنیه را یدک کشیده، همواره مهد تمدن ها و امپراتوری های بزرگ بوده است. امپراتوری بیزانس که از سال 330 میلادی با تاسیس قسطنطنیه آغاز شد و تا سقوط آن در سال 1453 ادامه یافت، میراث معماری عظیمی از خود بر جای گذاشت. کاخ های بیزانسی استانبول، نمایانگر شکوه و اقتدار این امپراتوری هستند. بسیاری از این کاخ ها امروزه به ویرانه تبدیل شده اند یا تنها بقایایی از آن ها باقی مانده، اما هر کدام داستانی از گذشته را روایت می کنند. این سازه های باستانی، پنجره ای به سوی تاریخ باشکوه و غنی این شهر هستند و به بازدیدکنندگان اجازه می دهند تا با زندگی و فرهنگ امپراتوران و درباریان بیزانسی آشنا شوند.

کاخ اعظم کنستانتین

کاخ اعظم، بی شک مهم ترین و بزرگ ترین کاخ بیزانسی است که در قسطنطنیه باشکوه بنا شد. ساخت آن به دستور کنستانتین بزرگ در قرن چهارم میلادی آغاز شد و در مرکز شهر، بین هیپودروم تاریخی، کلیسای ایاصوفیه و دریای مرمره قرار داشت. این کاخ در واقع مجموعه ای وسیع از چندین کاخ، کوشک، حیاط، کلیسا و حمام بود که بر دامنه تپه باستانی قسطنطنیه احداث شده بود. ژوستینین یکم دو قرن بعد آن را بازسازی و گسترش داد و تا قرن دوازدهم میلادی مورد استفاده امپراتوران بیزانس قرار گرفت. وسعت تقریبی آن 100,000 متر مربع تخمین زده می شود. متاسفانه، پس از جنگ های صلیبی چهارم در سال های 1204-1261، کاخ اعظم متروکه شد و خانواده سلطنتی به کاخ تکفور (پورفیروجنیتوس) نقل مکان کردند. این کاخ بعدها در اثر زلزله و گذر زمان ویران شد.

نخستین اکتشافات باستان شناسی در مورد کاخ اعظم در سال 1930 آغاز شد و در نهایت بخشی از یکی از ساختمان هایش در سال 1953 بازگشایی شد. امروزه، موزه بزرگ موزائیک در این ساختمان دایر شده است که موزائیک های بی نظیری از دوره های مختلف بیزانس و رومی را به نمایش می گذارد. این موزه فرصتی است برای دیدن بخشی از شکوه از دست رفته این بنای عظیم. محل کنونی آن در محله سلطان احمد، نزدیک بازار آراستا و مسجد آبی است و دسترسی به آن برای گردشگران آسان است.

کاخ بلاکرنای

کاخ بلاکرنای، اقامتگاهی تابستانه و مجموعه ای وسیع از ساختمان ها بود که در قرن دوازدهم میلادی در نزدیکی گلدن هورن (خلیج شاخ طلایی) بنا شد. عمارت پورفیروجنیتوس که هدف اصلی این مقاله است، بخشی مهم از این مجموعه بزرگ بود. این کاخ نقش مهمی در حفظ شهر قسطنطنیه ایفا می کرد و در کنار دیوارهای شهر، در قسمت شمالی و نزدیک مسجد ایواز افندی قرار داشت. سرداب این کاخ که با نام آنمون دونجنوس شناخته می شد، یکی از بخش های قابل توجه آن بود.

این کاخ در ابتدا با نام بلاکرنای شناخته می شد، اما پس از فتح قسطنطنیه توسط عثمانی ها، نام آن به تکفور تغییر یافت. از این زمان به بعد، کاربری کاخ به انبار، اسطبل، کارخانه شیشه سازی، و کارگاه ساخت سرامیک تغییر پیدا کرد. این عمارت سه طبقه با سقف و کف چوبی، هنگام بازدید امپراتور از کلیسای تیئوتیکوس مورد استفاده قرار می گرفت و در زمان حکومت مانوئل کمینوس اول در قرن دوازدهم گسترش یافت. امروزه، تنها چهار دیوار و طرحی مستطیلی از این کاخ باقی مانده است. دیوارهای خارجی، طاق ها و چارچوب های پنجره با استفاده از سنگ ها و آجرها تزیین شده بودند. متاسفانه بقایای تاریخی این کاخ بازدید عمومی ندارند و تنها با مجوز می توان از آن ها دیدن کرد.

کاخ مایرایلن

اطلاعات دقیقی از زمان ساخت کاخ مایرایلن در دست نیست، اما می دانیم که بر روی خرابه های کاخ باستانی دیگری بنا شده بود. این کاخ بر روی سطح مرتفعی قرار داشت، به گونه ای که آب انبار مایرایلن در محل سرسرای اصلی و دایره ای شکل کاخ پیشین قرار گرفته بود. در جلوی ساختمان کاخ، حیاطی نیم دایره ای وجود داشت که کاخ را به ردیفی از ستون های خیابان اصلی در بخش شمالی متصل می کرد؛ این حیاط تا به امروز نیز باقی مانده است. کاخ پیشین در زمان خود با نام «تا آماستریانو» به عنوان مرکزی برای تجارت و اجرای اعدام و مجازات مورد استفاده قرار می گرفت.

کاخ جدید مایرایلن، که بعداً ساخته شد، در مالکیت فرمانداری به نام رومانوس لاکاپنوس بود. او در اوایل حکومت خود (920-944 میلادی) این کاخ را به صومعه ای تبدیل کرد. امروزه، همانند بسیاری از دیگر کاخ های بیزانسی، اثر قابل توجهی از کاخ مایرایلن باقی نمانده و تنها تکه های کوچکی در طی حفریات باستان شناسی از این کاخ به دست آمده است. متخصصان باستان شناسی محل این کاخ را در محدوده محله های لاللی و آکسارای استانبول می دانند. این عمارت کهن، نمونه ای از تغییر کاربری و سرنوشت بناهای تاریخی در طول قرون متمادی است.

کاخ بوکولیون

کاخ بوکولیون یکی دیگر از کاخ های مهم امپراتوری روم شرقی است که به فرمان تئودئوس دوم در قرن پنجم میلادی ساخته شد. این کاخ در ساحل دریای مرمره، در جنوب سیرک هیپودروم و شرق ایاصوفیه کوچک قرار داشت. در ابتدا این کاخ با نام هرمیسداس شناخته می شد و نام بوکولیون احتمالاً در اواخر قرن ششم میلادی و در هنگام فرمانروایی ژوستینین یکم بر روی آن گذاشته شد. بنا بر داستان ها و افسانه ها، تندیس های بزرگی از یک شیر و گاو در قسمت ورودی کاخ و در نزدیکی بندرگاه روبه روی آن قرار داشتند که ممکن است منشأ نام آن باشند.

در زمان امپراتور تئوفیلوس، کاخ بوکولیون بازسازی و وسعت بیشتری یافت. تا سال ها و نزدیک قرن سیزدهم، این کاخ اقامتگاهی سلطنتی و پادشاهی بود تا آنکه توسط پادشاه دیگری تسخیر شد و به مرور زمان، کاخ بوکولیون و کل مجموعه کاخ اعظم متروکه شدند. در زمان سلطان محمد دوم عثمانی، وضعیت کاخ بوکولیون به صورت خرابه هایی گزارش شد، اما هنوز وجود کاخ مشخص بود. در نهایت، در سال 1873 میلادی برای باز کردن راهی جهت ساخت خط راه آهن، دیگر بقایای این کاخ نیز از بین رفتند. محل کنونی کاخ بوکولیون را حوالی محله های کاتلادیکاپی و سیرکسی می دانند و تنها اشارات تاریخی از آن باقی مانده است.

کاخ دافنه

کاخ دافنه خود یکی از بخش های مهم مجموعه وسیع کاخ اعظم بود که بنا بر گزارشات مورخان، پس از آنکه تندیس دافنه را از روم به قسطنطنیه آوردند، نام دافنه را به خود گرفت. این کاخ، مانند بسیاری از بخش های دیگر کاخ اعظم، نقش مهمی در زندگی دربار بیزانس ایفا می کرد و از مراکز اصلی فعالیت های امپراتوری به شمار می رفت.

محل دقیق کاخ دافنه امروزه مشخص نیست، چرا که گفته می شود درست در زیر مسجد سلطان احمد کنونی قرار داشته است. به همین دلیل، تنها نشانه های بر جای مانده از این کاخ، اشاراتی به آن در ادبیات و منابع تاریخی کشور است. این امر نشان می دهد که چگونه بناهای تاریخی بزرگ می توانند در طول زمان زیر ساختارهای جدید مدفون شوند و تنها خاطره ای از آن ها باقی بماند. دافنه، نمادی از عظمت از دست رفته قسطنطنیه است.

دیگر کاخ های بیزانسی

علاوه بر کاخ های بزرگ و شناخته شده بیزانسی که پیشتر به آن ها اشاره شد، تعداد دیگری از کاخ ها و اقامتگاه های سلطنتی نیز در دوران امپراتوری بیزانس در قسطنطنیه و اطراف آن وجود داشتند. بسیاری از این بناها، به ویژه آن هایی که در خارج از دیوارهای شهر قرار داشتند، اغلب به عنوان اقامتگاه های تابستانه، شکارگاه ها یا استراحتگاه های موقت برای امپراتوران و خانواده هایشان مورد استفاده قرار می گرفتند. متاسفانه، از اغلب این کاخ ها نیز به دلیل جنگ ها، بلایای طبیعی، و توسعه شهری، اثری باقی نمانده و اطلاعات ما درباره آن ها محدود به متون تاریخی و برخی اکتشافات باستان شناسی است.

این کاخ ها و کوشک ها، هرچند اکنون تنها بقایای کمی از آن ها مانده یا کاملاً از بین رفته اند، اما هر یک بخشی از پازل پیچیده تاریخ بیزانس و زندگی پرشکوه امپراتوران آن را تشکیل می دهند. آن ها نمادی از هنر، معماری و سبک زندگی در یکی از قدرتمندترین امپراتوری های تاریخ هستند.

کاخ داماتریس

کاخ داماتریس یکی از اقامتگاه های تابستانه و کوشک مخصوص اوقات شکار امپراتور و خانواده اش محسوب می شد. این کاخ حدود 1400 سال پیش ساخته شد و آن را یکی از مهم ترین سازه های بیزانسی استانبول و امپراتوری روم می دانند. کاخ داماتریس به عنوان دروازه ای بیزانسی به روی آناتولی عمل می کرد و همچنین محلی برای گردهمایی ارتش روم محسوب می شد. امپراتوران رومی نیز به هنگام بازگشت از سفر به آناتولیا و پیش از رسیدن به قسطنطنیه، کاخ داماتریس را برای استراحت خود انتخاب می کردند. این استراحتگاه سلطنتی نقش مهمی در مسیرهای ارتباطی و نظامی ایفا می کرد.

متاسفانه، در طی قرن های دوازدهم و سیزدهم میلادی، شکوه کاخ داماتریس نابود و این کاخ به ویرانه ای تبدیل شد. امروزه اثر قابل توجهی از آن باقی نمانده است. محل کنونی کاخ داماتریس را در نزدیکی محله ساماندیرا استانبول می دانند. این کاخ، نمونه ای دیگر از بناهای باشکوهی است که در طول تاریخ، تحت تاثیر عوامل مختلف، از بین رفته اند و تنها نامی از آن ها باقی مانده است.

کاخ بریاس

کاخ بریاس یکی دیگر از اقامتگاه های تابستانی مهم دوره بیزانسی بود که در قرن نهم میلادی و در بخش آسیایی شهر قسطنطنیه ساخته شد. ساخت این کاخ در بخش آسیایی، نشان دهنده گستردگی نفوذ و حضور امپراتوری بیزانس در هر دو سوی تنگه بسفر بود. این کاخ نیز مانند بسیاری از اقامتگاه های فصلی، مکانی برای فرار از شلوغی و گرمای پایتخت و گذراندن اوقات فراغت در طبیعتی آرام و دلپذیر برای امپراتوران و درباریان بود.

محل دقیق کاخ بریاس امروزه احتمالا در محله کوچوک علی و یا دراگوس استانبول قرار می گیرد. متاسفانه، در حال حاضر بقایای اندکی از این کاخ باقی مانده است که تنها می تواند سرنخی برای باستان شناسان و تاریخ دانان باشد. این عمارت کهن، با وجود بقایای ناچیزش، همچنان یادآور دوران طلایی بیزانس در آناتولی است و اهمیت تاریخی آن برای درک جغرافیای سیاسی و اجتماعی آن زمان قابل توجه است.

کاخ مانگان

کاخ مانگان یکی از کاخ های بیزانسی است که در مکانی بسیار استراتژیک و مهم قرار داشت. این کاخ درون دیوارهای کاخ توپکاپی استانبول، که خود یکی از نمادهای اصلی دوران عثمانی است، واقع شده بود. این موقعیت نشان دهنده اهمیت و مرکزیت آن در دوران بیزانس بوده است. امروزه، بقایای این کاخ میان دو ایستگاه قطار کانکورتاران و سیرکسی قرار می گیرد. این نزدیکی به خطوط حمل و نقل مدرن، اهمیت تاریخی محل را برجسته می کند.

از کاخ مانگان نیز تنها بقایای بسیار کمی به جا مانده است. این وضعیت، متاسفانه سرنوشت مشترک بسیاری از کاخ های بیزانسی است که در طول قرون متمادی، یا تخریب شده اند و یا زیر ساختارهای جدید مدفون گشته اند. با این حال، حتی همین بقایای اندک نیز برای پژوهشگران تاریخ بیزانس از اهمیت بالایی برخوردارند و می توانند به درک بهتر از معماری و زندگی در آن دوران کمک کنند.

کاخ ریجن

کاخ ریجن توسط تئودئوس اول، یکی از امپراتوران مهم روم شرقی، ساخته شد. این کاخ در ورودی محله امروزی کوچوک چکمجه استانبول واقع شده بود. موقعیت مکانی این کاخ از اهمیت خاصی برخوردار بود، چرا که در گذشته در جاده باستانی جناتی به روم قرار داشت. این جاده، یکی از مسیرهای اصلی ارتباطی و تجاری در دوران باستان بود و قرار گرفتن کاخ در این مسیر، نشان دهنده اهمیت استراتژیک آن به عنوان یک ایستگاه یا اقامتگاه در طول مسیرهای مهم امپراتوری بود.

همانند بسیاری دیگر از کاخ های بیزانسی، از کاخ ریجن نیز چیز زیادی باقی نمانده است. گذر زمان، جنگ ها، بلایای طبیعی و تغییرات شهری، همگی در از بین رفتن این بنای تاریخی نقش داشته اند. با این حال، اشاره به وجود چنین کاخی در منابع تاریخی، به ما در درک بهتر از شبکه اقامتگاه های سلطنتی و مسیرهای ارتباطی در دوران بیزانس کمک می کند و اهمیت این منطقه را در آن دوره نمایان می سازد.

کاخ ایکوندیانا

کاخ ایکوندیانا نیز یکی دیگر از اقامتگاه های تابستانه امپراتوران بیزانسی بود. این کاخ در کناره دریای مرمره احداث شده بود و موقعیت ساحلی آن، فضایی دلپذیر و خنک را برای اقامت در فصول گرم سال فراهم می آورد. این گونه اقامتگاه ها برای فرار از گرمای شهر و انجام فعالیت های تفریحی و شکار مورد استفاده قرار می گرفتند. محل این کاخ در میان محله های امروز باقرکوی و ینی محله قرار داشته است.

متاسفانه، بخش های قابل توجهی از کاخ ایکوندیانا از بین رفته است و تنها بقایای ناچیزی از آن باقی مانده است. این عمارت تابستانی، با وجود تخریب گسترده اش، همچنان جزئی از تاریخ غنی معماری و سبک زندگی در دوران بیزانس است. کاوش های باستان شناسی در این مناطق می تواند به کشف اطلاعات بیشتری درباره این کاخ و نقش آن در زندگی امپراتوران کمک کند و پرده از رازهای این سازه های از دست رفته بردارد.

کاخ ماگنارا

کاخ ماگنارا نیز یکی از اقامتگاه های تابستانی امپراتوران یونانی (بیزانسی) بود که در دوران شکوه امپراتوری بیزانس مورد استفاده قرار می گرفت. این کاخ نیز مانند بسیاری از اقامتگاه های فصلی، در خارج از مرکز شلوغ قسطنطنیه واقع شده بود تا فضای آرام و دلپذیری برای استراحت و تفریح فراهم آورد. محدوده امروزی آن را می توان میان آکسارای و لاللی دانست که نشان می دهد این کاخ در منطقه ای نسبتاً دور از مرکز شهر قرار داشت.

همانند بسیاری از کاخ های بیزانسی دیگر که در طول زمان تخریب شده اند، شواهد و آثار بسیار اندکی در طی کاوش های باستان شناسی از کاخ ماگنارا به دست آمده است. این بنای تاریخی، با وجود بقایای ناچیزش، همچنان یادآور دوران طلایی و گسترش نفوذ امپراتوری بیزانس در مناطق اطراف پایتخت است. اطلاعات محدود موجود درباره آن، ارزش هر یافته باستان شناسی جدید را در مورد این کاخ دوچندان می کند و به تکمیل پازل تاریخ بیزانس کمک می کند.

راهنمای جامع سفر به استانبول

سفر به استانبول، شهری که در دو قاره آسیا و اروپا گسترده شده، تجربه ای بی نظیر است که ترکیبی از تاریخ غنی، فرهنگ های متنوع و زندگی مدرن را ارائه می دهد. این شهر که زمانی پایتخت امپراتوری های بزرگ روم، بیزانس و عثمانی بوده، مملو از جاذبه های تاریخی، معماری شگفت انگیز و بازارهای پر جنب و جوش است. استانبول با تنگه بسفر که دریای سیاه را به دریای مرمره متصل می کند، چشم اندازهای خیره کننده ای را به نمایش می گذارد و هر گوشه آن داستانی برای گفتن دارد. چه به دنبال گشت و گذار در موزه ها و مساجد تاریخی باشید، چه به خرید در بازارهای سنتی علاقه داشته باشید و چه بخواهید طعم غذاهای لذیذ ترکی را بچشید، استانبول مقصدی عالی برای هر سلیقه ای است.

معرفی شهر استانبول

استانبول، بزرگترین شهر ترکیه و قلب اقتصادی، فرهنگی و تاریخی این کشور است. این شهر با موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد خود در دو قاره، از دیرباز محل تلاقی تمدن ها و فرهنگ ها بوده است. تاریخ این شهر به هزاران سال پیش باز می گردد، زمانی که به عنوان بیزانتیوم، سپس قسطنطنیه و در نهایت استانبول شناخته شد. هر دوره تاریخی، میراثی گرانبها از خود بر جای گذاشته است؛ از ایاصوفیه و مسجد سلطان احمد که نمادهای دوران بیزانس و عثمانی هستند، تا کاخ های باشکوهی که در این مقاله به آن ها پرداختیم.

استانبول شهری زنده و پویا است که در آن سنت و مدرنیته در کنار هم قرار گرفته اند. محله های تاریخی مانند سلطان احمد و فاتح، بازدیدکنندگان را به گذشته می برند، در حالی که مناطق مدرن مانند تکسیم و بشیکتاش، پویایی و زندگی شبانه شهر را به نمایش می گذارند. سفر به استانبول فرصتی است برای کشف این تنوع و لذت بردن از مهمان نوازی مردمش. این شهر با وجود جمعیت زیاد، فضایی دلنشین و سرشار از انرژی دارد که هر بازدیدکننده ای را شیفته خود می کند.

هزینه های سفر به استانبول

هزینه های سفر به استانبول می تواند بسته به سبک سفر شما متغیر باشد. اقامتگاه ها از هاستل های اقتصادی تا هتل های لوکس پنج ستاره، گزینه های متنوعی را ارائه می دهند. برای صرفه جویی در هزینه ها، می توانید از اقامتگاه های بوم گردی یا مهمان خانه های کوچک استفاده کنید. غذا در استانبول بسیار متنوع است؛ می توانید از غذاهای خیابانی ارزان و لذیذ مانند سیمیت و دوروم لذت ببرید یا در رستوران های شیک و گران قیمت غذا میل کنید.

حمل و نقل عمومی در استانبول بسیار کارآمد و مقرون به صرفه است. استفاده از استانبول کارت برای مترو، تراموا، اتوبوس و کشتی توصیه می شود. هزینه های بازدید از جاذبه های گردشگری نیز متفاوت است؛ برخی موزه ها و سایت های تاریخی ورودی دارند، در حالی که بسیاری از مساجد و فضاهای عمومی رایگان هستند. برای خرید، بازارهای سنتی مانند گرند بازار و بازار ادویه، گزینه هایی برای هر بودجه ای دارند، اما مراکز خرید مدرن نیز برای برندهای بین المللی در دسترس هستند. برنامه ریزی دقیق می تواند به شما در مدیریت هزینه های سفر کمک کند.

برنامه سفر 3 روزه به استانبول ویژه خرید

اگر قصد دارید در سفر سه روزه خود به استانبول بیشتر به خرید بپردازید، می توانید برنامه ریزی زیر را در نظر بگیرید:

روز اول: غرق در تاریخ و خرید سنتی صبح: بازدید از گرند بازار (Grand Bazaar)، یکی از بزرگترین و قدیمی ترین بازارهای سرپوشیده جهان. در اینجا می توانید انواع سوغاتی، جواهرات، فرش، سرامیک و پوشاک را پیدا کنید. عصر: گشت و گذار در بازار ادویه (Spice Bazaar) برای خرید ادویه جات، شیرینی های ترکی و چای. سپس، از مسجد رستم پاشا که به خاطر کاشی کاری های زیبایش مشهور است، دیدن کنید. شب: صرف شام در یکی از رستوران های محله امینونو در کنار تنگه بسفر.

روز دوم: خرید مدرن و تفریح صبح: بازدید از یکی از مراکز خرید بزرگ و مدرن استانبول مانند ایستینیه پارک (Istinye Park) یا جواهیر (Cevahir) که شامل برندهای بین المللی و داخلی هستند. عصر: گشت و گذار در خیابان استقلال و میدان تکسیم. در این خیابان پر جنب و جوش، فروشگاه های متعدد، کافه ها و رستوران ها را خواهید یافت. همچنین می توانید از گالری های هنری و کلیساهای تاریخی در این منطقه دیدن کنید. شب: صرف شام در یکی از رستوران های شیک منطقه نیشانتاشی که به خاطر بوتیک های لوکس و کافه های مدرنش معروف است.

روز سوم: خرید صنایع دستی و تجربه فرهنگی صبح: بازدید از محله کادیکوی در بخش آسیایی استانبول. در اینجا می توانید بازارهای محلی، فروشگاه های صنایع دستی و بوتیک های خاص را پیدا کنید. عصر: گشت و گذار در منطقه کاراکوی و گالاتا. در این منطقه می توانید از فروشگاه های طراحی، گالری های هنری و بوتیک های مستقل خرید کنید. سپس از برج گالاتا بالا بروید و از منظره پانورامای شهر لذت ببرید. شب: صرف شام خداحافظی در یکی از رستوران های مشرف به بسفر. این برنامه سفر ترکیبی از خرید و دیدن نقاط مهم شهر است.

سوغات و خوشمزه های استانبول

استانبول با تنوع فرهنگی خود، مجموعه ای غنی از سوغات و خوشمزه های محلی را برای گردشگران به ارمغان می آورد. از جمله معروف ترین سوغات استانبول می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• لوکوم (راحت الحلقوم): شیرینی های ژله ای خوش طعم با انواع مغزها و طعم ها.
• ادویه جات: بازار ادویه مکانی عالی برای خرید انواع ادویه های محلی و کمیاب است.
• چشم نظر: نمادی سنتی برای دفع چشم بد که در اشکال مختلف (جواهرات، تزئینات دیواری) یافت می شود.
• سرامیک و سفال: ظروف و تزئینات دست ساز با طرح های سنتی عثمانی.
• فرش و گلیم: دستبافته های زیبا با طرح ها و رنگ های متنوع.
• قهوه ترک و قهوه جوش: قهوه غلیظ و معطر ترک به همراه ابزارهای مخصوص دم کردن آن.
• صنایع دستی چرمی: کیف، کفش و کمربند با کیفیت بالا.

در کنار سوغاتی ها، خوشمزه های استانبول نیز تجربه ای فراموش نشدنی را رقم می زنند. از غذاهای خیابانی گرفته تا غذاهای سنتی در رستوران ها، طعم های بی نظیری را خواهید چشید:

• کباب ها: انواع کباب های ترکی مانند آدانا کباب، اورفا کباب و شیش کباب.
• سیمیت: نان حلقوی کنجدی که برای صبحانه یا میان وعده مناسب است.
• بورک: پای های خمیری با مغزهای مختلف مانند پنیر، گوشت یا سبزیجات.
• باقلوا: شیرینی لایه ای با مغز پسته یا گردو و شربت شیرین.
• دونر کباب: گوشت پخته شده به صورت عمودی و برش داده شده که معمولاً در نان یا با برنج سرو می شود.
• چای و قهوه ترک: نوشیدنی های سنتی و محبوب که در هر گوشه شهر یافت می شوند.
• کومپیر: سیب زمینی پخته شده بزرگ با مواد دلخواه.

سوالات متداول

کاخ پورفیروجنیتوس کجاست؟

کاخ پورفیروجنیتوس در شمال غربی شهر قدیمی قسطنطنیه، متصل به دیوارهای شهر و در محله کاریه استانبول (نزدیک کلیسا کورا) واقع شده است.

معنی کلمه پورفیروجنیتوس چیست؟

کلمه «پورفیروجنیتوس» به معنای به دنیا آمده در ارغوان یا متولد شده در اتاق ارغوانی است و به فرزندان امپراتوران بیزانس که در اتاق مخصوص ارغوانی کاخ متولد می شدند، اطلاق می شد و نمادی از مشروعیت سلطنتی بود.

تاریخ ساخت کاخ پورفیروجنیتوس چه زمانی است؟

قدمت این کاخ به قرن دوازدهم میلادی بازمی گردد و بخشی از مجموعه بزرگ کاخ های بلاکرنای محسوب می شود که در دوران امپراتوری بیزانس ساخته شد.

آیا کاخ پورفیروجنیتوس برای بازدید عموم باز است؟

بله، این کاخ به عنوان موزه برای بازدید عموم باز است و یکی از معدود کاخ های بیزانسی نسبتاً سالم باقی مانده در استانبول به شمار می رود.

چگونه می توان به کاخ پورفیروجنیتوس دسترسی پیدا کرد؟

برای دسترسی به کاخ پورفیروجنیتوس، می توانید از وسایل حمل و نقل عمومی استانبول مانند تراموا یا اتوبوس استفاده کرده و به محله کاریه بروید. پس از آن، با کمی پیاده روی به کاخ دسترسی خواهید داشت.