دیوار بزرگ چین

دیوار بزرگ چین شاهکاری بی بدیل از نبوغ مهندسی و اراده انسانی نه تنها نمادی از فرهنگ و تاریخ پربار چین است بلکه یادآور تلاش چندین سلسله برای حفاظت از مرزهای وسیع این سرزمین در برابر هجوم بیگانگان است. این سازه عظیم که گستره ای باورنکردنی از دشت ها کوه ها و بیابان های شمال چین را در بر گرفته داستانی هزاران ساله از دفاع ساخت و ساز و پایداری را روایت می کند. برای بسیاری از علاقه مندان به تاریخ معماری یا صرفاً شگفتی های جهان آشنایی با ابعاد مختلف این دیوار از چرایی ساخت آن گرفته تا جزئیات معماری و بخش های دیدنی اش تجربه ای ضروری است. شناخت این بنای جهانی که در فهرست میراث یونسکو نیز ثبت شده به درک بهتر مقیاس این پروژه عظیم چالش های پیش روی سازندگان آن در طول قرن ها و اهمیت استراتژیک آن در دوران های مختلف کمک می کند. این محتوا راهنمایی جامع برای کشف این اسرار و آشنایی عمیق تر با دیوار بزرگ چین طولانی ترین سیستم دفاعی نظامی جهان ارائه می دهد و به شما کمک می کند تا با دیدی کامل تر به این اثر تاریخی نگاه کنید.

معرفی دیوار چین

دیوار بزرگ چین که در زبان چینی به معنای «دیوار طولانی ۱۰ هزار لی» است بی شک یکی از شناخته شده ترین و عظیم ترین سازه های دست ساز بشر در طول تاریخ به شمار می رود. این مجموعه استحکامات نظامی نه تنها یک دیوار منفرد بلکه شبکه ای پیچیده از دیوارها برج های دیده بانی قلعه ها و گذرگاه ها است که طی قرون متمادی توسط سلسله های مختلف چینی ساخته و بازسازی شده است. هدف اصلی از احداث این سازه عظیم دفاع از مرزهای شمالی چین در برابر حملات اقوام کوچ نشین و مهاجمانی بود که از مناطق استپ و بیابان به قلمروهای کشاورزی چین یورش می آوردند. دیوار بزرگ چین با طول رسمی بیش از ۲۱ هزار کیلومتر به عنوان طولانی ترین سیستم دفاعی نظامی جهان شناخته می شود و در سال ۱۹۸۷ به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شد که این امر بر اهمیت فرهنگی تاریخی و معماری بی نظیر آن صحه می گذارد. بازدید از این دیوار فرصتی برای درک مقیاس باورنکردنی این پروژه و تأمل در تاریخ پرفراز و نشیب آن است.

تاریخچه دیوار چین

ریشه های دیوار بزرگ چین به قرن ها پیش از میلاد مسیح بازمی گردد زمانی که ایالت های مختلف در دوره بهار و پاییز و دوره کشورهای متخاصم دیوارهایی برای محافظت از خود در برابر یکدیگر و اقوام شمالی می ساختند. با اتحاد چین توسط اولین امپراتور سلسله کین چین شی هوانگ در سال ۲۲۱ قبل از میلاد او دستور داد بخش هایی از این دیوارهای موجود را به هم متصل کرده و گسترش دهند تا یک خط دفاعی یکپارچه در برابر شیونگ نوها (اقوام کوچ نشین شمالی) ایجاد شود. اگرچه دیوار کین به وسعت دیوار امروزی نبود و بخش های زیادی از آن از خاک کوبیده ساخته شده بود که به مرور زمان فرسوده شد اما پایه و اساس ایده یک دیوار دفاعی سراسری را بنا نهاد. سلسله های بعدی مانند هان سلسله های شمالی و سوئی نیز به تعمیر بازسازی و گسترش بخش هایی از دیوار پرداختند. با این حال بیشتر آنچه امروزه به عنوان دیوار بزرگ چین می شناسیم نتیجه ساخت و سازهای گسترده در دوران سلسله مینگ (۱۳۶۸-۱۶۴۴ میلادی) است. مینگ ها پس از شکست های متعدد از مغول ها استراتژی دفاعی خود را تغییر داده و با استفاده از آجر و سنگ دیوارهایی مستحکم تر و با برج های دیده بانی پرتعداد در طول مرز شمالی خود ساختند. این دوره شاهد اوج ساخت و ساز و تقویت دیوار بود که شکل نهایی آن را برای قرن ها تثبیت کرد.

دلیل ساختن دیوار چین

اصلی ترین دلیل ساخت دیوار بزرگ چین نیاز به حفاظت از قلمروهای کشاورزی و شهرنشین چین در برابر حملات مکرر و غارتگرانه اقوام کوچ نشین و نظامی شمالی بود. این اقوام از جمله شیونگ نوها در دوران کین و هان و مغول ها و منچوها در دوران مینگ اغلب به مناطق مرزی یورش می آوردند و باعث ناامنی تخریب و از دست رفتن منابع می شدند. ساخت یک دیوار دفاعی مستحکم با برج های دیده بانی و پادگان های نظامی به چینی ها اجازه می داد تا تحرکات دشمن را زیر نظر بگیرند هشدارها را به سرعت منتقل کنند و نیروهای خود را برای مقابله با تهاجمات در نقاط استراتژیک متمرکز سازند. دیوار همچنین به عنوان یک مانع فیزیکی عمل می کرد که عبور نیروهای بزرگ مهاجم و به ویژه اسب های آن ها را دشوار می ساخت و آن ها را مجبور به استفاده از گذرگاه های مشخص می کرد که به شدت مستحکم شده بودند. علاوه بر این دیوار به کنترل تجارت و مهاجرت در طول مرز کمک می کرد و نمادی از قدرت و وحدت امپراتوری چین بود.

ساخت دیوار چین چند سال طول کشید

مدت زمان ساخت دیوار بزرگ چین را نمی توان به یک دوره مشخص محدود کرد زیرا این پروژه در طول بیش از ۲۰۰۰ سال و توسط سلسله های متعددی انجام شده است. اولین دیوارهای دفاعی توسط ایالت های مستقل چینی در حدود قرن هفتم قبل از میلاد ساخته شدند. اولین تلاش برای اتصال و یکپارچه سازی این دیوارها تحت فرمان چین شی هوانگ در قرن سوم قبل از میلاد آغاز شد و گفته می شود که این مرحله حدود ۲۰ سال به طول انجامید با بسیج گسترده سربازان محکومان و مردم عادی. با این حال بخش عمده ای از دیوارهایی که امروزه باقی مانده و مورد بازدید قرار می گیرند مربوط به دوران سلسله مینگ است. ساخت و ساز و تقویت دیوار در دوران مینگ به صورت پراکنده و در طول حدود ۲۰۰ سال ادامه یافت زیرا امپراتوری مینگ به طور مداوم با تهدیدات مرزی روبرو بود. بنابراین در حالی که فازهای خاصی از ساخت و ساز ممکن است چند دهه طول کشیده باشند پروژه کلی دیوار بزرگ چین یک تلاش مستمر و طولانی مدت بود که نسل های متوالی از چینی ها را درگیر خود کرد و هزینه انسانی و مالی بسیار بالایی داشت.

سلسله های موسس دیوار بزرگ چین

دیوار بزرگ چین نتیجه تلاش ها و مشارکت های چندین سلسله در طول تاریخ چین است. پیش از اتحاد چین ایالت های مستقل در دوره ژو شرقی (بهار و پاییز و کشورهای متخاصم) مانند ایالت های چین وی ژائو چی هان و یان دیوارهایی برای دفاع از مرزهای خود ساختند. اولین امپراتور چین چین شی هوانگ از سلسله کین (۲۲۱-۲۰۷ قبل از میلاد) نقش محوری در اتصال و گسترش این دیوارهای اولیه ایفا کرد و اولین خط دفاعی یکپارچه را در مقیاس بزرگ ایجاد نمود. پس از سقوط کین سلسله هان (۲۰۶ قبل از میلاد – ۲۲۰ میلادی) نیز به اهمیت دیوار پی برد و آن را در بخش های غربی به سمت بیابان گوبی گسترش داد تا از مسیرهای تجاری جاده ابریشم محافظت کند. سلسله های شمالی و سوئی نیز در دوره های بعدی به تعمیر و بازسازی بخش هایی از دیوار پرداختند. اما همانطور که پیشتر اشاره شد سلسله مینگ (۱۳۶۸-۱۶۴۴ میلادی) بیشترین سهم را در ساخت بخش های فعلی دیوار داشت. آن ها با استفاده از مصالح مقاوم تر مانند آجر و سنگ و با ساخت برج های دیده بانی و قلعه های متعدد دیواری مستحکم و پیچیده ایجاد کردند که بخش اعظم ساختار امروزی را تشکیل می دهد. سلسله چینگ که پس از مینگ به قدرت رسید دیگر نیازی به دیوار احساس نمی کرد زیرا مرزهای خود را فراتر از آن گسترش داده بود.

معماری دیوار چین

معماری دیوار بزرگ چین ترکیبی از عملکرد نظامی و انطباق با توپوگرافی متنوع منطقه است. این سازه نه تنها شامل خود دیوار اصلی است بلکه مجموعه ای از عناصر دفاعی و پشتیبانی را نیز در بر می گیرد. برج های دیده بانی یکی از ویژگی های بارز معماری دیوار هستند که در فواصل منظم بر روی دیوار یا در نقاط استراتژیک ساخته شده اند. این برج ها به سربازان امکان می دادند تا بر مناطق اطراف نظارت داشته باشند علائم هشدار (مانند دود یا آتش) را به سرعت به برج های دیگر منتقل کنند و به عنوان پناهگاه و انبار مهمات عمل نمایند. قلعه ها و پادگان ها نیز در نزدیکی دیوار و به ویژه در گذرگاه های مهم ساخته شده بودند تا نیروی نظامی کافی برای دفاع از نقاط آسیب پذیر مستقر شود. دروازه ها و گذرگاه ها که نقاط ورودی و خروجی کنترل شده در طول دیوار بودند اغلب به شدت مستحکم شده و دارای سازه های دفاعی پیشرفته ای بودند. خود دیوار اصلی نیز در بخش های مختلف دارای مسیرهایی برای حرکت سربازان و انتقال تجهیزات بود. طراحی دیوار به گونه ای بود که با شیب ها و پستی و بلندی های زمین سازگار شود به طوری که در مناطق کوهستانی از خطوط طبیعی یال ها و دره ها پیروی می کرد.

ساختار و مصالح دیوار چین

ساختار و مصالح به کار رفته در دیوار بزرگ چین بسته به دوره ساخت و منطقه جغرافیایی متفاوت است اما اغلب ترکیبی از مواد محلی و تکنیک های موجود در آن زمان بوده است. در دوران اولیه و در بخش های قدیمی تر به ویژه در دوران کین و هان از خاک کوبیده (Rammed Earth) به عنوان مصالح اصلی استفاده می شد. این روش شامل فشرده سازی لایه های خاک ماسه و گاهی سنگریزه در قالب های چوبی بود که پس از خشک شدن دیواری محکم ایجاد می کرد. در مناطق کوهستانی از سنگ های محلی برای ساخت دیوار استفاده می شد. در دوران سلسله مینگ که بخش های زیادی از دیوار فعلی را ساخت استفاده از آجر و سنگ به طور گسترده ای رواج یافت. آجرها در کوره های محلی تولید می شدند و به دلیل دوام و استحکام بیشتر امکان ساخت دیوارهایی بلندتر و مستحکم تر را فراهم می کردند. ملات مورد استفاده برای اتصال آجرها و سنگ ها اغلب شامل مخلوطی از آهک و در برخی موارد پودر برنج چسبناک برای افزایش چسبندگی بود. ساختار دیوار در بخش های آجری معمولاً شامل دو دیواره بیرونی از آجر یا سنگ بود که فضای میانی آن با خاک سنگ و نخاله پر می شد و یک مسیر پیاده روی در بالای آن قرار داشت.

طول و عرض دیوار چین

تعیین طول دقیق دیوار بزرگ چین همواره موضوع بحث و چالش بوده است زیرا این سازه شامل بخش های متعددی است که در طول هزاران سال و توسط سلسله های مختلف ساخته شده اند و بسیاری از آن ها امروزه تخریب شده یا در زیر خاک مدفون هستند. با این حال بر اساس جدیدترین تحقیقات باستان شناسی که شامل نقشه برداری از تمام بخش های شناخته شده (از جمله خندق ها و موانع طبیعی که بخشی از سیستم دفاعی بودند) است طول کلی دیوار بزرگ چین ۲۱,۱۹۶.۱۸ کیلومتر (حدود ۱۳,۱۷۰ مایل) تخمین زده شده است. این رقم شامل تمام انشعابات بخش های موازی و سازه های مرتبط در طول تاریخ است. عرض دیوار نیز در بخش های مختلف بسیار متغیر است. در بخش های اصلی و بازسازی شده عرض دیوار در پایین معمولاً حدود ۶.۵ متر (حدود ۲۱ فوت) و در بالا حدود ۵.۸ متر (حدود ۱۹ فوت) است که اجازه می داد سربازان در کنار هم حرکت کنند یا اسب ها عبور کنند. ارتفاع دیوار نیز متفاوت بوده و در بخش های مختلف بین ۵ تا ۸ متر و گاهی تا ۱۵ متر در نقاط استراتژیک متغیر است. این ابعاد عظیم نشان دهنده مقیاس بی نظیر پروژه ساخت این سیستم دفاعی است.

بخش های مختلف دیوار چین

دیوار بزرگ چین یک سازه واحد و پیوسته نیست بلکه از بخش های متعدد و مجزایی تشکیل شده که هر یک ویژگی ها و تاریخچه خاص خود را دارند. این بخش ها در استان ها و مناطق مختلف شمال چین پراکنده اند و بسیاری از آن ها به دلیل اهمیت تاریخی زیبایی طبیعی یا دسترسی آسان به مقاصد گردشگری محبوبی تبدیل شده اند. برخی از معروف ترین و پربازدیدترین بخش ها در نزدیکی پکن قرار دارند اما بخش های مهم دیگری نیز در استان هایی مانند هبئی شانشی شانشی مغولستان داخلی گانسو و نینگ شیا واقع شده اند. تنوع در معماری مصالح ساختمانی و وضعیت نگهداری در این بخش ها بازتابی از دوره های مختلف ساخت و ساز و شرایط محیطی گوناگون است. بازدیدکنندگان می توانند با توجه به علایق و توانایی های فیزیکی خود بخش های مختلفی را برای تجربه دیوار چین انتخاب کنند از بخش های کاملاً بازسازی شده و تجاری گرفته تا بخش های وحشی تر و کمتر دست خورده که تجربه پیاده روی چالش برانگیزتری را ارائه می دهند. شناخت این بخش های مختلف به برنامه ریزی بهتر برای بازدید و انتخاب تجربه ای مناسب تر کمک می کند.

بخش بادالینگ

بخش بادالینگ (Badaling) بدون شک معروف ترین و پربازدیدترین بخش دیوار بزرگ چین است که در حدود ۷۰ کیلومتری شمال غربی پکن قرار دارد. این بخش اولین قسمتی از دیوار بود که پس از تأسیس جمهوری خلق چین به طور گسترده بازسازی و برای بازدید عموم بازگشایی شد. بادالینگ به دلیل نزدیکی به پایتخت دسترسی آسان از طریق بزرگراه و قطار و امکانات رفاهی خوب مانند رستوران ها فروشگاه ها و تله کابین محبوبیت بسیار بالایی در میان گردشگران داخلی و خارجی دارد. این بخش به خوبی نگهداری شده و دارای مسیرهای پیاده روی نسبتاً هموار است که آن را برای بازدیدکنندگان با سطوح مختلف آمادگی جسمانی مناسب می سازد. بادالینگ نمای خوبی از معماری دیوار در دوران مینگ از جمله برج های دیده بانی و استحکامات دفاعی ارائه می دهد. با این حال به دلیل محبوبیت زیاد این بخش معمولاً بسیار شلوغ است به خصوص در ایام تعطیل و آخر هفته ها. علیرغم شلوغی بادالینگ یک نقطه شروع عالی برای کسانی است که برای اولین بار از دیوار چین بازدید می کنند و می خواهند تجربه ای استاندارد و راحت داشته باشند.

بخش موتیانیو

بخش موتیانیو (Mutianyu) یکی دیگر از بخش های بسیار محبوب و زیبای دیوار بزرگ چین است که در حدود ۷۳ کیلومتری شمال شرقی پکن واقع شده است. موتیانیو نیز مانند بادالینگ به خوبی بازسازی شده و دارای امکانات رفاهی مناسبی برای گردشگران است اما معمولاً نسبت به بادالینگ کمی خلوت تر است و تجربه آرام تری را ارائه می دهد. این بخش به خاطر مناظر طبیعی خیره کننده پوشش گیاهی فراوان اطراف دیوار و برج های دیده بانی متعدد و نزدیک به هم شهرت دارد. مسیر پیاده روی در موتیانیو شامل شیب های متفاوتی است اما به طور کلی قابل مدیریت است. یکی از ویژگی های برجسته موتیانیو وجود تله کابین و همچنین یک مسیر سرسره (Toboggan) برای پایین آمدن از دیوار است که به جذابیت آن برای خانواده ها و کسانی که به دنبال تجربه ای متفاوت هستند می افزاید. موتیانیو انتخابی عالی برای کسانی است که می خواهند از یک بخش بازسازی شده و زیبا بازدید کنند از مناظر لذت ببرند و از امکانات رفاهی مناسب بهره مند شوند در حالی که تا حدی از شلوغی بیش از حد بادالینگ پرهیز می کنند.

بخش سیماتای و جینشانلینگ

بخش های سیماتای (Simatai) و جینشانلینگ (Jinshanling) در شرق پکن واقع شده اند و به دلیل حفظ بخش های بکر و کمتر بازسازی شده دیوار در میان کوهنوردان و علاقه مندان به تجربه های اصیل تر محبوبیت دارند. سیماتای که حدود ۱۲۰ کیلومتر از پکن فاصله دارد به خاطر شیب های تند و معماری خاص برج های دیده بانی اش شهرت دارد. این بخش به دلیل ناهمواری و چالش برانگیز بودن مسیر برای همه بازدیدکنندگان مناسب نیست اما مناظر دراماتیک و فرصت دیدن دیواری که کمتر دست خورده باقی مانده را فراهم می کند. بخش هایی از سیماتای در حال حاضر فقط با تورهای از پیش رزرو شده و به صورت محدود قابل دسترسی است. جینشانلینگ واقع در حدود ۱۵۰ کیلومتری شمال شرقی پکن ارتباط خوبی با سیماتای دارد و اغلب به عنوان بخشی از یک مسیر پیاده روی طولانی تر بین این دو بخش در نظر گرفته می شود. جینشانلینگ نیز دارای بخش های بازسازی شده و بکر است و به خاطر تعداد زیاد و تنوع برج های دیده بانی اش مورد توجه قرار می گیرد. این بخش گزینه ای عالی برای کسانی است که به دنبال پیاده روی جدی تر عکاسی از مناظر طبیعی و دیدن دیواری با استحکامات پیچیده تر هستند.

گذرگاه شانهای

گذرگاه شانهای (Shanhaiguan Pass) در استان هبئی و در نزدیکی شهر چین هوانگ دائو واقع شده و نقطه پایانی شرقی دیوار بزرگ چین در دوران سلسله مینگ است. این گذرگاه از نظر استراتژیک اهمیت فوق العاده ای داشته زیرا مسیری باریک بین کوهستان یان و دریای بوهای را کنترل می کرده و به همین دلیل به آن لقب «اولین گذرگاه زیر آسمان» (天下第一关) داده اند. گذرگاه شانهای شامل یک قلعه مستحکم برج های دروازه و بخشی از دیوار است که تا ساحل دریا امتداد می یابد جایی که به «سر اژدها» (Old Dragon’s Head) معروف است. این مکان شاهد رویدادهای مهم تاریخی بوده از جمله نبردی در سال ۱۶۴۴ که منجر به سقوط سلسله مینگ و روی کار آمدن سلسله چینگ شد. امروزه گذرگاه شانهای یک جاذبه گردشگری محبوب است که بازدیدکنندگان می توانند از قلعه تاریخی موزه های مربوط به تاریخ دیوار و نقطه اتصال دیوار به دریا دیدن کنند. این گذرگاه نمایانگر عظمت و اهمیت سیستم دفاعی مینگ در مرز شرقی خود است.

گذرگاه جیایوگوان

گذرگاه جیایوگوان (Jiayuguan Pass) در استان گانسو در شمال غربی چین واقع شده و نقطه پایانی غربی دیوار بزرگ چین در دوران سلسله مینگ است. این گذرگاه در منطقه ای بیابانی و کوهستانی قرار گرفته و به عنوان یکی از مهم ترین استحکامات در امتداد جاده ابریشم تاریخی شناخته می شود. قلعه جیایوگوان که در سال ۱۳۷۲ در دوران مینگ ساخته شد یکی از بزرگترین و دست نخورده ترین گذرگاه های دیوار چین است و به دلیل موقعیت استراتژیک خود در کنترل ورود و خروج از چین به آسیای مرکزی از اهمیت نظامی و تجاری بالایی برخوردار بود. این قلعه دارای دیوارهای بلند برج های دیده بانی متعدد و دو دروازه اصلی است. منطقه اطراف جیایوگوان شامل بخش هایی از دیوار گلی مربوط به دوران هان و همچنین بخش هایی از دیوار مینگ است که در مناظر بیابانی امتداد دارند. بازدید از جیایوگوان فرصتی برای دیدن بخش متفاوتی از دیوار چین در محیطی دورافتاده تر و درک نقش آن در تاریخ تجارت و ارتباطات بین شرق و غرب است.

نحوه دسترسی به دیوار چین

نحوه دسترسی به دیوار بزرگ چین بستگی به بخشی دارد که قصد بازدید از آن را دارید اما محبوب ترین بخش ها اغلب در نزدیکی پکن قرار دارند و دسترسی به آن ها نسبتاً آسان است. برای بخش بادالینگ می توانید از قطار سریع السیر از ایستگاه پکن نورث (Beijing North Station) استفاده کنید که راحت ترین و سریع ترین راه است. همچنین اتوبوس های عمومی متعددی از ایستگاه های اتوبوس اصلی پکن مانند Deshengmen به بادالینگ می روند. برای بخش موتیانیو رایج ترین روش استفاده از اتوبوس های توریستی یا اتوبوس های عمومی ترکیبی از ایستگاه Dongzhimen پکن است که نیاز به یک یا دو بار تعویض خط دارد. تاکسی ها و خدمات تاکسی اینترنتی نیز گزینه ای راحت تر اما گران تر هستند. برای بخش های دورتر مانند جینشانلینگ و سیماتای سفر طولانی تر است و اغلب شامل استفاده از اتوبوس های بین شهری یا رزرو تورهای گردشگری است که شامل حمل و نقل می شوند. برنامه ریزی قبلی و بررسی گزینه های حمل و نقل برای بخش مورد نظر سفر به دیوار چین را آسان تر می کند.

بهترین زمان بازدید از دیوار چین

بهترین زمان برای بازدید از دیوار بزرگ چین معمولاً فصل های بهار (آوریل تا مه) و پاییز (سپتامبر تا اکتبر) است. در این دوره ها آب و هوا معتدل و دلپذیر است دما برای پیاده روی مناسب است و مناظر طبیعی اطراف دیوار به زیباترین شکل خود هستند؛ در بهار با شکوفه ها و در پاییز با برگ های رنگارنگ. فصل تابستان (ژوئن تا آگوست) نیز زمان محبوبی برای بازدید است اما هوا می تواند بسیار گرم و مرطوب باشد و بخش های پربازدید مانند بادالینگ بسیار شلوغ می شوند. فصل زمستان (نوامبر تا مارس) سرد است و ممکن است با بارش برف همراه باشد که می تواند پیاده روی روی دیوار را دشوار و خطرناک کند. با این حال بازدید در زمستان می تواند تجربه آرام تر و خلوت تری را ارائه دهد و مناظر پوشیده از برف دیوار زیبایی خاص خود را دارند. انتخاب زمان بازدید بستگی به ترجیحات شخصی شما در مورد آب و هوا شلوغی و نوع تجربه ای که به دنبال آن هستید دارد.

توصیه هایی برای بازدید از دیوار چین

بازدید از دیوار بزرگ چین تجربه ای فراموش نشدنی است اما با رعایت چند نکته می توانید سفر خود را راحت تر و لذت بخش تر کنید. اول از همه کفش مناسب و راحت برای پیاده روی بپوشید زیرا مسیرها ممکن است ناهموار شیب دار و شامل پله های زیادی باشند. لباس مناسب با توجه به فصل و پیش بینی آب و هوا بپوشید و در فصول گرم کلاه و ضد آفتاب و در فصول سرد لباس گرم همراه داشته باشید. آب آشامیدنی کافی همراه خود ببرید به خصوص در تابستان. اگر مشکل جسمانی دارید بخش هایی با دسترسی آسان تر و شیب کمتر مانند بادالینگ یا موتیانیو را انتخاب کنید و از تله کابین استفاده کنید. در بخش های شلوغ مراقب وسایل شخصی خود باشید. در نهایت حتماً از مسیرهای مشخص شده روی دیوار حرکت کنید و از رفتن به بخش های ناامن یا بسته خودداری کنید تا از آسیب به خود و دیوار جلوگیری شود. برنامه ریزی قبلی برای حمل و نقل و خرید بلیط ورودی نیز توصیه می شود.

قیمت بلیط دیوار چین

قیمت بلیط ورودی برای بازدید از بخش های مختلف دیوار بزرگ چین متفاوت است و ممکن است بسته به فصل (معمولاً قیمت ها در فصل اوج گردشگری کمی بالاتر است) و بخش خاصی که انتخاب می کنید تغییر کند. بخش های پربازدیدتر و بازسازی شده مانند بادالینگ و موتیانیو معمولاً هزینه های ورودی مشخصی دارند. علاوه بر بلیط ورودی اصلی برای دسترسی به خود دیوار ممکن است هزینه های اضافی برای استفاده از امکاناتی مانند تله کابین تله سیژ یا سرسره (Toboggan) در برخی بخش ها وجود داشته باشد. همچنین هزینه های حمل و نقل برای رسیدن به دیوار (اتوبوس قطار یا تاکسی) نیز باید در نظر گرفته شود. بهتر است قبل از سفر قیمت های به روز و مربوط به بخش مورد نظر خود را از منابع رسمی یا وب سایت های معتبر گردشگری بررسی کنید زیرا قیمت ها ممکن است در طول زمان تغییر کنند. به طور کلی هزینه بازدید از دیوار چین شامل بلیط ورودی و هزینه های جانبی برای حمل و نقل و امکانات رفاهی است.

حقایق و عجایب دیوار چین

دیوار بزرگ چین مجموعه ای از حقایق و نکات شگفت انگیز را در خود جای داده است که فراتر از عظمت فیزیکی آن هستند. یکی از جالب ترین حقایق این است که دیوار در واقع یک خط پیوسته نیست بلکه شبکه ای از دیوارها خندق ها و موانع طبیعی است که در طول هزاران سال ساخته شده اند. طول کلی آن که بیش از ۲۱ هزار کیلومتر تخمین زده شده آن را به طولانی ترین سازه نظامی در جهان تبدیل می کند. ساخت این دیوار پروژه بسیار دشواری بود و تخمین زده می شود که صدها هزار کارگر در طول قرن ها جان خود را در حین ساخت آن از دست داده اند که باعث شده برخی آن را به «طولانی ترین گورستان جهان» تشبیه کنند اگرچه این یک تشبیه است و نه یک واقعیت تاریخی مبنی بر دفن گسترده اجساد در دیوار. دیوار بزرگ چین در سال ۱۹۸۷ به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد و یکی از نمادهای ملی چین و یکی از عجایب هفت گانه جدید جهان به شمار می رود. این دیوار نه تنها یک سازه دفاعی بلکه نمادی از قدرت پایداری و تاریخ کهن چین است.

تصورات اشتباه

یکی از رایج ترین و پایدارترین تصورات اشتباه در مورد دیوار بزرگ چین این است که این سازه تنها پدیده دست ساز بشر است که از فضا به ویژه از ماه با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است. این ادعا کاملاً نادرست است. فضانوردان متعددی که از مدار زمین و حتی از ماه دیدن کرده اند تأیید کرده اند که دیوار چین از فضا به سختی قابل تشخیص است و حتی در مدار پایین زمین نیز دیدن آن با چشم غیرمسلح دشوار و نیازمند شرایط نوری و زاویه دید خاص است. سازه های دست ساز بشر دیگری مانند جاده ها یا شهرها به خصوص در شب و با نورپردازی ممکن است از فضا قابل مشاهده تر باشند. این افسانه احتمالاً در اوایل قرن بیستم شکل گرفته و با وجود تکذیب های علمی همچنان در باور عمومی باقی مانده است. واقعیت این است که دیوار چین با وجود عظمت باورنکردنی اش به دلیل عرض نسبتاً کم و رنگ و بافتی مشابه با محیط اطرافش از فواصل بسیار دور در فضا به راحتی متمایز نیست.

افسانه های عاشقانه درباره دیوار بزرگ چین

همانند بسیاری از سازه های تاریخی بزرگ دیوار بزرگ چین نیز الهام بخش افسانه ها و داستان های عامیانه متعددی در طول قرن ها بوده است. یکی از معروف ترین و غم انگیزترین این افسانه ها داستان مون جیان نو (Meng Jiangnü) است. طبق این افسانه شوهر مون جیان نو به اجبار برای کار در ساخت دیوار بزرگ در دوران سلسله کین فرستاده می شود. پس از مدتی طولانی که هیچ خبری از او نمی رسد مون جیان نو نگران شده و به سمت دیوار سفر می کند تا همسرش را پیدا کند. وقتی به دیوار می رسد متوجه می شود که همسرش در حین کار جان باخته و جسدش در داخل دیوار دفن شده است. مون جیان نو از شدت غم و اندوه چنان می گرید که اشک هایش باعث فرو ریختن بخشی از دیوار می شود و جسد همسرش نمایان می شود. این افسانه که نمادی از رنج و مشقت کارگرانی است که در ساخت دیوار جان باختند به طور گسترده در فرهنگ چین شناخته شده و یادآور هزینه انسانی این پروژه عظیم است. افسانه های دیگری نیز درباره ارواح نگهبان دیوار یا داستان های عاشقانه مرتبط با سربازان و کارگران دیوار وجود دارد.

ترمیم دیوار چین

ترمیم و نگهداری دیوار بزرگ چین یک فرآیند مداوم و ضروری است که برای حفظ این میراث جهانی در برابر عوامل طبیعی و انسانی انجام می شود. بخش های زیادی از دیوار در طول قرن ها به دلیل فرسایش طبیعی (مانند باد باران و زلزله) رشد گیاهان در شکاف ها و همچنین فعالیت های انسانی مانند برداشتن آجرها و سنگ ها توسط مردم محلی برای استفاده در ساخت و سازهای خود یا تخریب عمدی آسیب دیده اند یا از بین رفته اند. دولت چین از دهه ۱۹۵۰ به طور جدی به بازسازی و حفاظت از دیوار پرداخته است و بخش های مهمی مانند بادالینگ و موتیانیو به طور گسترده بازسازی شده اند تا برای گردشگری مناسب شوند. با این حال بخش های بسیار طولانی از دیوار به ویژه در مناطق دورافتاده همچنان در وضعیت بکر یا نیمه تخریب شده باقی مانده اند. تلاش های مرمتی نه تنها شامل بازسازی فیزیکی است بلکه شامل حفاظت از بخش های بکر و آموزش عمومی در مورد اهمیت حفظ این اثر تاریخی نیز می شود. این فرآیند نیازمند منابع مالی و نیروی انسانی قابل توجهی است و چالش های لجستیکی فراوانی دارد به خصوص در مناطق صعب العبور.

مرمت و بازسازی دیوار چین

مرمت و بازسازی دیوار بزرگ چین شامل طیف وسیعی از فعالیت ها است از بازسازی کامل بخش های تخریب شده گرفته تا تثبیت و حفاظت از بخش های بکر و آسیب پذیر. در بخش هایی که برای گردشگری در نظر گرفته شده اند بازسازی ها اغلب شامل استفاده از مصالح جدید مانند آجر و بتن برای ایجاد مسیری امن و پایدار برای بازدیدکنندگان است. با این حال در سال های اخیر تأکید بیشتری بر استفاده از روش های مرمتی سنتی و مصالح مشابه با مواد اصلی برای حفظ اصالت تاریخی دیوار صورت گرفته است. چالش اصلی در مرمت مقیاس عظیم دیوار و تنوع شرایط محیطی و وضعیت تخریب در بخش های مختلف است. برخی بخش ها در مناطق دورافتاده قرار دارند که دسترسی به آن ها و حمل مصالح دشوار است. علاوه بر بازسازی فیزیکی اقدامات حفاظتی شامل کنترل رشد گیاهان بر روی دیوار جلوگیری از فرسایش خاک در اطراف پایه دیوار و مبارزه با اقدامات مخرب انسانی مانند کندن آجرها یا نوشتن یادگاری روی دیوار است. سازمان های دولتی و محلی همراه با سازمان های بین المللی در تلاش برای جمع آوری بودجه و اجرای پروژه های مرمتی برای اطمینان از بقای این میراث عظیم برای نسل های آینده هستند.

دیوار چین کجاست؟

دیوار چین در سراسر شمال چین امتداد دارد و از چندین استان عبور می کند. محبوب ترین بخش های آن که برای گردشگران قابل دسترسی هستند اغلب در نزدیکی شهر پکن قرار دارند.

طول دیوار چین چقدر است؟

بر اساس آخرین تحقیقات طول کلی دیوار بزرگ چین شامل تمام انشعابات و بخش های مختلف ساخته شده در طول تاریخ حدود ۲۱,۱۹۶ کیلومتر است.

ارتفاع دیوار چین چقدر است؟

ارتفاع دیوار بزرگ چین در بخش های مختلف متفاوت است اما به طور متوسط بین ۵ تا ۸ متر متغیر است. در برخی نقاط استراتژیک ارتفاع دیوار ممکن است بیشتر نیز باشد.

ساخت دیوار چین چند سال طول کشید؟

ساخت دیوار چین یک پروژه طولانی مدت بود که بیش از ۲۰۰۰ سال به طول انجامید. سلسله های مختلفی در ساخت و بازسازی آن نقش داشتند با فازهای عمده ساخت که ده ها یا صدها سال طول کشیدند.

آیا دیوار چین از ماه قابل دیدن است؟

خیر این یک تصور اشتباه رایج است. دیوار چین از ماه با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیست و حتی از مدار پایین زمین نیز به سختی تشخیص داده می شود.