ظهور ازدواج‌های پرریسک در دنیای مجازی

هنر مدرسه:

بسیاری از مردان و زنان جوانی که در آستانه ازدواج هستند و از قضا این تماس در یکی از شبکه های اجتماعی انجام شده است، فکر می کنند که شریک رویاهای خود را پیدا کرده اند. اما نمی دانند محیط مقابلشان که کار هدفمند را شروع کرده اند، آنقدر ریسک دارد که ممکن است نتیجه خوبی برایشان نداشته باشد و هزینه زیادی برایشان داشته باشد.

جایی که خود نامش آنقدر مجازی است که گاهی حتی مردمش خود واقعی خود را آشکار نمی کنند. بنابراین شاید مردان و زنان جوان مکان مناسبی را برای نابینایان انتخاب نکرده باشند. البته برخی از شبکه های اجتماعی کانال های آشنایی و ازدواج فراوانی دارند که در اینجا زمان زیادی برای بحث در مورد آنها وجود ندارد.

علیرغم اینکه ترویج ازدواج آسان و ایجاد بسترهای لازم برای تشکیل خانواده یکی از اولویت ها و سیاست های راهبردی در کشور ما محسوب می شود و قانون جمعیت جوانان تقریباً این موضوع را تبیین می کند (بدون توجه به نواقص مواد این قانون)، لازم است مردان در فضای مجازی و بررسی کارشناسانه در مورد نحوه تعامل زنان و آسیب شناسی اجتماعی به عنوان یک اصل مهم در دستور کار قرار گیرد. این اقدام می تواند از هرگونه انحراف از سیاست صحیح جلوگیری کرده و از آسیب به نسل جوان جلوگیری کند. اما در حال حاضر شاهد تغییر الگوی ازدواج در بین جوانان هستیم و باید بایدها و نبایدهای این فضا را بشناسیم. شاید در اخبار و اتفاقات از چنین ازدواج های تلخی بشنویم.

ازدواج مجازی پرخطر

شاید چند سالی می‌شود که الگوی آشنایی برای ازدواج تغییر کرده و به قول معروف انتخاب‌های ازدواج توسط والدین نیز کاهش یافته است. حتی دلالان ازدواج نیز با پیشرفت فناوری و رسانه های جدید رویکرد خود را نسبت به این مشکل تغییر داده اند. دکتر معصوم تختی، مشاور و درمانگر در این باره می گوید: «اگر قرار است یک ازدواج خوب به پایان برسد، بستگی به این دارد که این دو نفر چه اطلاعاتی از یکدیگر بگیرند.

فضای مجازی نیز مانند دیگر بسترهای آشنایی، فرصتی برای معرفی یکدیگر محسوب می شود و به هر حال نمی توان از چنین واقعیت هایی دوری کرد. وی با اشاره به ازدواج های پرخطر در این فضاها افزود: به هر حال قرار نیست آشنایی و آشنایی در ازدواج از هر مسیری روی یک سکو ادامه پیدا کند، یعنی اگر افراد یکدیگر را پیدا کنند. به عنوان یک زن و شوهر در این فضا و در این، اما آنها یک کار واقعاً مخاطره آمیز انجام داده اند.

مجازی ساز همه کاره!

ازدواج یکی از مهم ترین وقایع زندگی هر فردی به شمار می رود و در نتیجه کانون خانواده را به عنوان مهم ترین و باثبات ترین نهاد آموزشی در جامعه تثبیت می کند. حال فرض کنید چنین اتفاق مهمی در محیطی بدون اطلاع خانواده رخ می دهد و بیشتر ارتباطات از واقعیت دور است و به نظر می رسد بسیاری خود را با شخصیت دیگری نشان می دهند.

دکتر معصوم تختی هم با ما موافق است و می گوید: در دنیای مجازی افراد بخشی از خود را نشان می دهند و بخشی دیگر ناشناخته می ماند، فردی که به این فضا علاقه مند است اغلب به این دلیل است که قسمت آشکار فرد را می بیند و جذاب است و اگر قسمت آشکار شده واقعی باشد، تمام شخصیت آن شخص نیست.

از طرفی قسمت آشکار می تواند قسمت کاذبی باشد که طرف برای جذب مخاطب خود ارائه می دهد. البته وی معتقد است ضمن اینکه معرفی اولیه در فضای مجازی صورت می گیرد، ادامه آن باید در فضای واقعی با نیت شناخت اهداف طرفین از نظر شخصیتی، فرهنگی و… دنبال شود.

خودانگاره کاذب پس از شکست در فضای مجازی

انگیزه بسیاری از دختران و پسران برای آشنایی قبل از ازدواج، به ویژه در فضای مجازی، موضوعاتی مانند جابجایی، فرار از موقعیت های خانوادگی، نیازهای عاطفی و مسائلی از این دست است. تختی درگیر شدن افراد به دلیل نیازهای عاطفی را یکی از خطرات ارتباطی در این فضا می داند و می گوید: ممکن است فردی در این فضا شخصیت واقعی پشت این رابطه نباشد و شخصیت کاذب خود را نشان دهد، اما پس از ورود. در فضای واقعی، او یک سری اتفاقات را درک می کند، ممکن است صدمات و آسیب های زیادی به آنها وارد شود.

مخصوصاً برای نوجوانانی که به بلوغ عاطفی لازم نرسیده اند.» به گفته این روانشناس، جوانان وقتی شکست را تجربه می کنند، وارد یک رابطه جدید در فضای مجازی می شوند، هرچند که هنوز هم تأثیر عاطفی آن ضربه را به دوش می کشند و احتمال ابتلا به آن وجود دارد. شکست دوباره کاذب است به خودپنداره در آنها منجر می شود.

با تمام این توضیحات بهتر است در هر مکان و بستری ساختار و منطق مناسبی تعریف شود تا یک سری خطوط قرمز برای ارتباط در این مکان وجود داشته باشد تا با حوادث کمتری مواجه شویم، اما بگذریم که برخی از این اهداف ارتباطی و ساختار ازدواج متشکل از یک عمر بوده است