کودک بازنده نباید احساس، آشفتگی، پریشانی، خجالت، عصبانیت و غمگینی کنند.
شاید شما هم بارها کودکی را دیده باشید که زمانی که در بازی می بازد داد
و بیداد راه می اندازد و کنترلش را از دست می دهد.والدین زیادی از این مشکل رنج
میبرند و در رسیدن به این جوابند که چرا کودک شان زمانی که می بازد دعوا می کند و
فریاد میکشد؟این مشکلی است که توسط والدین حل شدنیست و در واقع به تربیت خود
والدین بستگی دارد.
کودکانی که تحمل باختن را ندارند، بسیار زیادند، اما علیرغم این مسئله
به جرأت می توان گفت که این عادت و رفتار در کودکان قابل تغییر است ولی این تغییر
نیاز به همکاری و تلاش زیاد شما دارد تحمل شکست برای هیچ کس لذت بخش و خوشایند
نیست، پس نمی توان از کودکان انتظار داشت که قادر به درک آن باشند، اما واقعیت این
است که زندگی مقوله ای سخت و پیچیده است و همه ما باید طعم از دست دادن و شکست
خوردن را در زندگی بچشیم.
چرا که دیر یا زود با از دست دادن های متفاوت، آشنا می شویم، بنابراین
باید به کودکان خود مدیریت از دست دادن را از همان کودکی بیاموزیم تا راحت تر
بتوانند خود را برای زندگی آماده و هماهنگ کنند.
مهارت پذیرشِ شکست را می توانید درقالبِ بازی به فرزندتان آموزش دهید:
1.اگر زمان
بازی با فرزندتان همیشه اجازه بدهید که برنده شود، او را بیش از اندازه حمایت کرده اید.
باختن در محیط امن خانواده باعث می شود فرزندتان بفهمد حتی وقتی برنده نیست، شما
او را دوست دارید و برایتان ارزشمند است؛ بنابراین در بازی های رقابتی با فرزندتان
گاهی ببرید، گاهی ببازید و گاهی هم مساوی کنید.
2. فرزند
شما احتمالا مثل همه دوست دارد همیشه برنده باشد، حتی اگر از طرف شما تحت فشار
قرار نگیرد؛ بنابراین برای غمگین شدن او در زمان باخت، ارزش قائل شوید: «می دونم
از باختت ناراحتی!». درباره جنبه های جالب بازی با هم صحبت کنید. به او کمک کنید
به کارهای درستی فکر کند که می توانست برای برنده شدن انجام بدهد و برای بازی بعدی
برنامه ریزی کند. زمان هایی را که برنده شده به یادش بیاورید و بگویید باز هم می تواند
برنده شود.
3.مطمئن
هستم درباره اثرات منفی مقایسه کردن بچه ها با دیگران، بسیار شنیده اید. می خواهم
بگویم این مقایسه به هر شکلی مخرب است؛ چه بگویید: «دوستت فوتبالیست فوق العاده ایه، خوش به حالِ پدر و مادرش!»؛ چه
بگویید: «اشکالی
نداره که برنده نشدی. بقیه تجربه زیادی داشتن و تو تا حالا این بازی رو انجام
نداده بودی»؛ یا «تو توی این بازی از همه کوچیک تر بودی». این جملات ممکن است برای داشتن احساسی بهتر بیان شوند، ولی درواقع
نتیجه عکس دارند.
4. وقتی
خودتان بازنده می شوید، به عنوان الگو، رفتار مناسبی داشته باشید. نشان بدهید که
باختن به معنای تمام شدن دنیا نیست: «خب من باختم اما بازی جالبی بود».
5.اگر
فرزندتان در بازی تقلب می کند، نه مچ گیری کنید نه تقلبش را نادیده بگیرید. اول
مطمئن شوید که قوانین بازی را درست فهمیده است. از او سوالاتی درباره بازی بپرسید.
مراحل را به گونه ای توضیح بدهید که قوانین را کاملا درک کند. با این روش به صورتی
محترمانه باعث می شوید تا او بفهمد شما متوجه شده اید در بازی اشکالی وجود دارد.
6.هیچ کس
دوست ندارد شکست بخورد. شما هم با این تمرین ها قرار نیست از فرزندتان یک بازنده
بسازید، فقط لازم است به او نحوه مواجهه با ناکامی و شکست را به طور عملی آموزش
دهید. نکته مهم دیگر این است که یادگرفتنِ شکست خوردن به زمان، تمرین و بلوغ نیاز
دارد، پس خیلی هم عجول نباشید.
منابع:
زندگی آنلاین، سلامت نیوز